ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΣΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΧΡΗΜΑ PLUS»

1) Πόσο αισιόδοξη είστε κα Κόλλια πως θα κατορθώσει η χώρα μας να εξασφαλίσει την επόμενη δανειακή δόση αλλά και τη συνέχεια της δανειακής ροής μέσα στο ζοφερό Ελληνικό και Ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον;

   Όπως αποδεικνύεται από τις τρέχουσες εξελίξεις, η διαχείριση της ελληνικής κρίσης γίνεται ολοένα μια πιο δύσκολη υπόθεση τόσο, για την κυβέρνηση όσο και για τους δανειστές. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι άλλο από το τεράστιο δημόσιο χρέος, το οποίο αυξάνεται αντί να μειώνεται, κι αυτό δεν αντιμετωπίζεται από την ακολουθούμενη περιοριστική πολιτική. Το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους αποτελεί το στοιχείο αντιπαράθεσης μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωζώνης τους τελευταίους μήνες. Όσο το χρέος μένει μη βιώσιμο, η χώρα τελεί υπό τον κίνδυνο πτώχευσης και η οικονομία της δεν μπορεί να ανασάνει. Η δόση ακόμη, κι αν δοθεί , δεν θα λύσει το πρόβλημα αλλά αντιθέτως θα το επιδεινώσει. Η Ελλάδα δανείζεται ακόμη περισσότερο όλο και μεγαλύτερα ποσά, τα οποία δεν θα μπορεί να τα ξεπληρώσει.  

   Επιμένω, ότι πρώτιστη προτεραιότητα μας είναι να επανέλθουμε στις ρίζες μας, δηλαδή στη λογική, το ήθος, την αρετή, τις αξίες, την αγωνιστικότητα, τη δημιουργικότητα του ελληνικού πνεύματος. Διαφορετικά ακόμα κι αν μας χαρίσουν όλα τα χρέη και μας επιδοτήσουν κι από πάνω οδηγούμαστε προς την καταστροφή και τον αφανισμό.

2) Η συνύπαρξη τριών διαφορετικών ιδεολογικά συνιστωσών στη κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει μακροημέρευση σε μια συμμαχική κυβέρνηση στην οποία και οι ίδιες οι συνισταμένες της έχουν κεντρόφυγες τάσεις στο εσωτερικό τους;

   Αποδεικνύεται διαρκώς, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της χώρας. Τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης είχαν δεσμευτεί προεκλογικά να προχωρήσουν στην επαναδιαπραγμάτευση κι όμως η προγραμματική τους συμφωνία έχει εγκαταλειφθεί προ πολλού. Η κυβέρνηση έχει παραδώσει βούληση και ισχύ στην τρόικα. Παράγει αδιέξοδα. Τα προβλήματα ενδοσυνεννόησης άρχισαν από τις πρώτες μέρες και συνεχίζονται. Το ΠΑΣΟΚ περισσότερο αλλά και η ΔΗΜΑΡ δοκιμάστηκαν σφόδρα κατά την ψήφιση του Πολυνόμου - Μεσοπρόθεσμου και του Προϋπολογισμού. Η ΝΔ δεν έμεινε ανέπαφη. Το επόμενο στάδιο της υλοποίησης των μέτρων θα είναι ακόμη πιο δύσκολο. Τα μέτρα είναι τα πλέον δυσβάσταχτα για την κοινωνία. Η κυβέρνηση έχει χάσει δυνάμεις, και όπως διαπιστώνω, μεγάλο μέρος και του ηθικού της. Οι αντιδράσεις με αφορμή το θέμα της ιθαγένειας είναι ενδεικτικές όσων θα ακολουθήσουν.

3) Πόσο μπορεί να αντέξει η Ελληνική κοινωνία τα κύματα των λαθραίων μεταναστών και να τα απορροφήσει χωρίς οικονομικούς και κοινωνικούς κλυδωνισμούς;

   Η παράνομη μετανάστευση αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα. Δεν αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά, όταν έπρεπε, με αποτέλεσμα να διογκωθεί. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί από χώρα διέλευσης σε χώρα μόνιμης εγκατάστασης μεταναστών. Με το νόμο για την ιθαγένεια, που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, η Ελλάδα μετατράπηκε σε πόλο έλξης μεταναστών. Οι εκρηκτικές διαστάσεις, που έλαβε το μεταναστευτικό πρόβλημα τα τελευταία χρόνια είχαν ως επακόλουθο την σημαντική επιβάρυνση και του δείκτη της εγκληματικότητας. Τα πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι κάτοικοι των οποίων υποφέρουν. Χρειαζόμαστε ριζική αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής.

4) Που αποδίδετε το γεγονός ότι τα δημοσκοπικά ευρήματα που παρουσιάζουν το κόμμα σας στάσιμο παρ’ όλο που η κοινωνία προφανώς βρίσκεται εν βρασμώ;

   Το κίνημα των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ μέσα στους λίγους μήνες της δημιουργίας του και παρά τον τεράστιο και ανελέητο πόλεμο, που άδικα δέχθηκε και δέχεται από πολλούς και από πολλές πλευρές, προτιμήθηκε από 460.000 συμπολίτες μας και επέτυχε να εκλέξει 20 βουλευτές στις εκλογές του Ιουνίου, ενώ έχει επιδείξει ήδη σημαντικό κοινοβουλευτικό έργο. Αποτελεί ήδη μια σημαντική δημοκρατική πολιτική δύναμη, τόσο στη Βουλή όσο και στην κοινωνία. Βρισκόμαστε στην απαρχή μεγάλων αλλαγών και ανατροπών. Τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα θα ενταθούν. Τα κόμματα, τα οποία ευθύνονται για τις αδιέξοδες πολιτικές, πιέζονται. Η κοινοβουλευτική διαδικασία της προηγούμενης εβδομάδας δείχνει το δρόμο. Κι όμως επείγει η προάσπιση και η προστασία του δημοκρατικού κεκτημένου της χώρας. Οι θυσίες για τη δημοκρατία στην πατρίδα μας υπήρξαν πολλές, και δεν πρέπει να πάνε χαμένες.

   Για να σε εμπιστευτούν βέβαια οι πολίτες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι υπηρετείς αξίες, και ότι πιστεύεις στις δυνατότητες και τις προοπτικές του έθνους. Ότι είσαι έτοιμος να τους βγάλεις από την κρίση και την απελπισία προσφέροντας ένα όραμα που τόσο ανάγκη έχει η κοινωνία. Μέρα με τη μέρα κερδίζουμε την εκτίμηση των συμπολιτών μας, όσο για τα δημοσκοπικά ευρήματα, να θυμάστε την κατάληξη όλων εκείνων που οι αποφάσεις και οι πρακτικές του οδηγούνται αποκλειστικά μόνο από αυτά. Εμείς ως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ήρθαμε για να μείνουμε, να γίνουμε το σκαλί όπου θα πατήσουν όλες οι πραγματικές δυνάμεις του Έθνους που θα ανατρέψουν μια κοινωνία που ζούσε με δάνεια από το χθες και δανεικά από το μέλλον. Όσοι πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουν ότι αυτός ο λαός εφτά φορές θα πέσει, οχτώ θα σηκωθεί, τόσο καλύτερα για όλους μας.

5) Τελικά η αίσθηση πως η εξουσία έχει μετατοπιστεί από την Αθήνα  στις Βρυξέλλες ή στο Βερολίνο σας βρίσκει σύμφωνη;

   Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται τα τελευταία χρόνια ως χώρα τρίτης κατηγορίας, ως χώρα παρίας και αυτό με κύρια ευθύνη των κυβερνώντων. Πολλοί από τους εταίρους μας στην Ευρώπη δεν δείχνουν κανέναν σεβασμό για την Ελλάδα και δεν την υπολογίζουν ως τίποτα περισσότερο από μία κατεστραμμένη χώρα, με κυβερνήσεις πάντα πρόθυμες να υποτάσσονται,  και που παραμένει στην ευρωζώνη χάριν και μόνο στη δική τους ανοχή. Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και δεν πρέπει να συνεχίσει. Στο ζήτημα όμως αυτό υπάρχει πολύ σημαντική ευρύτερη διάσταση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πολιτικό έλλειμμα. Το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι πολυπαραγοντικό, είναι συνδεδεμένο με τις δομικές αδυναμίες της ίδιας της Ευρωζώνης, ωστόσο δεν είναι μόνο η Ελλάδα που υποφέρει. Όλος ο ευρωπαϊκός νότος δοκιμάζεται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Γερμανίας, αν και η χώρα μας πλήττεται περισσότερο. Υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ των κοινωνικών και οικονομιών μέσα στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνεχώς διευρύνεται. Η Ευρώπη της αλληλεγγύης των λαών χάνεται.

6) Ποιά κατά τη γνώμη σας είναι η πρώτιστη αναγκαιότητα στην οποία θα πρέπει να ενσκήψει η κυβέρνηση;

   Πιστεύω ότι η κοινωνική συνοχή πρέπει είναι η πρώτιστη αναγκαιότητα της Κυβέρνησης. Κάνω επίκληση να την διαφυλάξουν, γιατί αυτή αποτελεί το πρώτιστο μέλημα για κάθε κοινωνία. Είναι ο απαραίτητος συνεκτικός ιστός που μας ενώνει και που στοχεύει στον περιορισμό των ανισοτήτων και στο σεβασμό της διαφορετικότητας. Δεν έχει καμία λογική, να θέτεις στόχους, να μιλάς για οικονομική μεγέθυνση, για ανάπτυξη, για απασχόληση, όταν την παραβλέπεις. Για να το εξηγήσω με ένα παράδειγμα, πιστεύει κανείς ότι  οι δαπάνες για τη στήριξη της οικογένειας αλλά και των νέων ζευγαριών να μεγαλώσουν όχι όσο παιδιά μπορούν αλλά όσα παιδιά θέλουν, αποτελεί λογιστική σπατάλη; Είναι ή δεν είναι η στήριξη της οικογένειας επένδυση υψηλής προστιθέμενης αξίας για την κοινωνική και την οικονομική ζωή της χώρας κυρίως όμως για την συνέχιση του Ελληνικού Έθνους; Σήμερα ζούμε την αποδόμηση βασικών τομέων που συγκρατούν μια κοινωνία. Η μεσαία τάξη φτωχοποιείται, κρατικές δομές φθείρονται, ο ιδιωτικός τομέας αργοπεθαίνει, οι παραγωγικές δυνάμεις εξουθενώνονται και οι πολίτες βουλιάζουν από τα συνεχή χτυπήματα. Στις δεδηλωμένες θέσεις των τριών πολιτικών αρχηγών, θα ήταν καλό να προσθέσουν «εκτός κι αν οι θυσίες που απαιτούνται είναι παράλογες και οδηγούν σε κοινωνική εξαθλίωση και έκρηξη, εκτός και αν οι επιλογές εγκλωβίζουν τη χώρα σε μια κατάσταση μόνιμης ύφεσης», η οποία όλοι ξέρουμε έχει ανεξέλεγκτες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις. Οι πολίτες μας λένε «να σας δώσουμε και την ψυχή μας. Φτωχότεροι, μπορούμε να ζήσουμε αλλά μη μας ζητάτε να ζήσουμε χωρίς αξιοπρέπεια». Ας το αντιληφθούν όσο είναι καιρός, αλλιώς οδηγούμαστε σε δρόμους χωρίς επιστροφή.

     Το διακύβευα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι κυρίως κοινωνικό και εθνικό.  Και μπορεί να είμαστε ζαλισμένοι από την χλιδή και την δήθεν ευημερία της μεταπολίτευσης αλλά ακόμη είμαστε σε θέση να διασφαλίσουμε την ενότητα του λαού μας. Και αυτό απαιτεί, όλοι μας να ανασκουμπωθούμε, να σκεφτούμε, να αναδιπλωθούμε. Να προστατεύσουμε την ταυτότητα μας και την ατομική αλλά και την Εθνική μας υπόσταση. Στο όνομα της ενότητας να μην αφήσουμε να διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός της χώρας μας, να παραμείνει δυνατή η ψυχική σύνδεση του έθνους μας. Κανείς μας δεν κατέχει το απόλυτο δίκιο και την απόλυτη αλήθεια στις μέρες που ζούμε. Έχουμε υποχρέωση να σταθούμε με αίσθημα ευθύνης και να παραδώσουμε όρθιο και αξιοπρεπές τον τόπο μας στις επόμενες γενιές.