Το όγδοο αμάρτημα... Η απάθεια.

Το σύνδρομο του να καθίσει κάποιος ήσυχος την ώρα που τον βιάζουν για να μην αγριέψει περισσότερο το βιαστή. 

Το σύνδρομο του κλειστού παράθυρου στις φωνές που έρχονται από δίπλα γιατί δεν είναι "δική μας δουλειά" 

Το σύνδρομο του φιλήσυχου πολίτη που αποδέχεται τη τάξη των πραγμάτων, αγνοώντας παντελώς τη δική του εκδοχή για τη πραγματικότητα. Αγνοώντας γιατί ζει, για ποιο λόγο ζει, ποιο είναι το καθήκον του απέναντι στη ζωή και τους συνανθρώπους.
Η απάθεια είναι συνώνυμη της μη συμμετοχής.