Η άφρονη σωφροσύνη

Η χώρα, για να μην καταστραφεί, χρειάζεται μια σώφρονα, υπεύθυνη πολιτική ηγεσία, είναι η καραμέλα που πιπιλίζεται συνεχώς από τη "σώφρονα και υπεύθυνη" (διανοούμενοι, πολιτικοί, οικονομικοί παράγοντες) ελληνική ελίτ.

Και, ως άλλοι Σαούλ στον δρόμο προς τη Δαμασκό του Μνημονίου, τυφλώθηκαν από την αλήθεια της ομοούσιας και αδιαιρέτου τριάδος που μας κυβερνά. 

Δεδομένου του πορνοδημοσιογραφικού τσίρκου που παρακολουθούμε σε απευθείας μετάδοση καθημερινά, πιστεύω ότι η "σώφρων ελίτ" αναφέρεται στο πολιτικό σύστημα και όχι στη χώρα, η οποία έχει προ πολλού καταστραφεί.

Και σ' αυτό θα συμφωνήσω. Είναι το πολιτικό προσωπικό που έχει παραφρονήσει βλέποντας το τέλος μιας ιστορικής περιόδου: αυτό της Μεταπολίτευσης. Και γι' αυτό δεν του καίγεται καρφί για την καταστροφή της χώρας και των κατοίκων της. Για το μόνο που πασχίζει είναι η επιβίωσή του. Προσπαθεί να το επιτύχει προ ουδενός ορροδώντας. Και αυτό είναι που καθιστά την Αγία Τριάδα της συγκυβέρνησης επικίνδυνη.

Είναι πλέον κοινός τόπος ότι το σύστημα Ελλάδα καταρρέει. Το φως στο τούνελ που βλέπει ο κ. Σαμαράς είναι του τρένου που τρέχει ιλιγγιωδώς από την αντίθετη κατεύθυνση. Θα συμφωνήσω με τον σύντροφο Τσίπρα, δεν έχουμε κατοχή με τη στρατιωτική έννοια του όρου. Αλλά η δεξιοκεντροαριστερή μας κυβέρνηση δρα σαν μισθοφορικό μπουλούκι: σφαγιάζει μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Μοιράζει τον δημόσιο πλούτο στους Ευρωπαίους και ιθαγενείς φεουδάρχες. Φορολογεί ό,τι περπατάει, κολυμπάει και πετάει. Έχει κουρελιάσει το κράτος και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.

Η αναταραχή κάτω από τον ουρανό είναι μεγάλη, αλλά οι συνθήκες είναι κάκιστες και επικίνδυνες. Όχι μόνο για την οικονομία, την παραγωγή, την εργασία, την ίδια την επιβίωση των Ελλήνων. Είναι επικίνδυνη για τη δημοκρατία: η απαξίωση της πολιτικής και η εξαθλίωση των πολιτών είναι λίπασμα για να φυτρώσουν οι σπόροι του αυταρχισμού. Για να γεννηθούν σωτήρες και μεσσίες.

Έχουμε μια κυβέρνηση που δεν κυβερνά, αλλά εκτελεί: τις εντολές των ευρωπαϊκών κέντρων εξουσίας και την ελληνική κοινωνία. Ζούμε δηλαδή σε μια κατάσταση μη κυβέρνησης. Το να συνεχίσει η χώρα να ζει σε αυτή την κατάσταση θα ήταν ολέθριο, γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει χώρα. Η υπεύθυνη κυβέρνηση θα την έχει εκποιήσει όλη.

Η μόνη διέξοδος από το αδιέξοδο είναι η ανάδειξη μιας κυβέρνησης με εντολή να ανακόψει την ελεύθερη πτώση στο κενό. Να απαλλάξει τη χώρα από το μπουλούκι των μισθοφόρων.

πηγή