Δεν είναι βλακεία, είναι κακία!..

 

   Όταν η κυβερνητική εκπρόσωπος δηλώνει πως ''δίπλα στους Ρομά ζουν και άνθρωποι'',
     ..ή όταν το Μπαρμπιτσόπαιδο λέει πως πρέπει οι έλληνες να πουλήσουν τα σπίτια τους για να ξεχρεώσουν,
     ( ενώ γνωρίζει πολύ καλά ο ανεπάγγελτος κηφήνας, ότι μοιράζοντας το χρέος εξ ίσου σε όλους τους έλληνες, μας καλούννα ξεχρεώσουμε τα δικά τους κλεψιμέϊκα, τις λοβιτούρες και τις αρπαχτές των πολιτικών οικογενειών, των πολιτικών ''τζακιών''.  Αν είχαμε φάει όσα κι αυτοί 
δεν θα είχαμε ανάγκη να πουλήσουμε τίποτα για να ξεχρεώσουμε, όπως άλλωστε ούτε κι αυτοί πουλάνε για να ξεχρεώσουν: πληρώνουν -αν πληρώνουν- απ' τα αρπαγμένα! )
     ..όταν λοιπόν δηλώνουν αυτά και άλλα παρόμοια, δεν είναι βλακεία. Είναι καθαρή, απλή,ξεκάθαρη κακία!
     Κι εδώ μιλάμε για το σύνολο των σημερινών αλλά και προηγούμενων κυβερνητικών πολιτικών.
     Θα ήταν πολύ καλό γι αυτούς να τους αποδώσουμε το συχωροχάρτι της βλακείας!
     Ενώ πρόκειται για ξεκάθαρη κακία, μίσος και ζηλοφθονία εναντίον της κοινωνίας,
     ..που προέρχεται από την εντελώς υποσυνείδητη έως την πλήρως συνειδητή παραδοχή της μειονεξίας που αισθάνονται.
      Γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι ανίκανοι να ζήσουν σαν φυσιολογικοί άνθρωποι, να δουλέψουν τίμια για τις οικογένειές τους, να παράξουν έργο χρήσιμο στην κοινωνία, να τα βγάλουν πέρα, βρε αδελφέ, όπως οι ''κοινοί'' πολίτες,
     ..χωρίς αρπαχτές, χωρίς μίζες, χωρίς την εκμετάλλευση της θέσης του ''υπηρέτη των κοινών'' που κατέχουν, και που έχουν μεταβάλλει σε νταβατζή του κράτους!
     Αυτό το σύμπλεγμα, το κόμπλεξ, το μεταφράζουν σε δράση  εναντίον της κοινωνίας, του λαού.
     Το έχουμε  ξαναπεί και δεν θα κουραστούμε να το υπενθυμίζουμε: η κρίση που ζούμε είναι κατά κύριο λόγο και βαθύτατα πολιτική. Των πολιτικών.
     Αυτοί είναι υπεύθυνοι, κι αυτοί  πρέπει να πληρώσουν.  Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
     Το πώς,  είναι αρμοδιότητα της ίδιας της κοινωνίας.
     Δικλείδες υπάρχουν.
     Μας τις δείχνει, και  μας τις χρεώνει το Σύνταγμα!..

πηγή