Η διαπλοκή, το παρασκήνιο για την εκλογή προέδρου και το τέλος της πολιτικής εξουσίας.

Η διαπλοκή και όχι οι συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά είναι αυτή που κινεί τα νήματα στο παρασκήνιο προκειμένου να βρεθούν οι 180 βουλευτές για την εκλογή προέδρου.
Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια, που η διαπλοκή αναλαμβάνει πολιτική δράση στο παρασκήνιο, αλλά αυτή τη φορά σηματοδοτεί το τέλος της πολιτικής εξουσίας στη χώρα.
Από την επομένη των ευρωεκλογών τα κομματικά επιτελεία- και όχι μόνο- άρχισαν την αριθμητική: προσθέσεις και αφαιρέσεις.
Για την κυβέρνηση η άσκηση είναι πως από τους 152 βουλευτές που έχει, θα πάει στους 180. Άρα, χρειάζεται άλλους 28. Για τον ΣΥΡΙΖΑ το ζητούμενο είναι πως από τους 71 που έχει, θα βρει άλλους 50 για να γίνουν 121 και να αποτρέψουν την εκλογή προέδρου, ώστε να πάει η χώρα σε εκλογές.
Αντικειμενικά η κυβέρνηση έχει πιο εύκολη δουλειά για τουλάχιστον δύο λόγους: χρειάζεται μικρότερο αριθμό από αυτόν που ψάχνει η αξιωματική αντιπολίτευση και έχει περισσότερα ανταλλάγματα να προσφέρει. Και χειροπιαστά.
Πρώτα απ’ όλα στη βασική δεξαμενή (ανεξάρτητοι, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ), από την οποία αμφότεροι θα επιχειρήσουν να ψαρέψουν, οι βουλευτές δεν έχουν κανένα λόγο να επιθυμούν πρόωρες εκλογές καθώς οι περισσότεροι από αυτούς προβλέπεται να μην εκλεγούν ξανά. Άρα, οι εκλογές για τους περισσότερους σημαίνει ότι θα βγουν από το παιχνίδι.
Από την άλλη, οι κυβερνητικές δυνάμεις διαχειρίζονται και εξουσία και χρήμα και οπωσδήποτε τα θέλγητρά τους είναι πιο ισχυρά. Και βέβαια οι περισσότεροι βουλευτές του target group ξέρουν ότι μάλλον αυτή είναι η τελευταία προσφορά που θα έχουν.
Στο Σύριζα, ακόμα κι αν επιχειρήσουν να ξεφύγουν από το καθαρά ιδεολογικό πολιτικό πλαίσιο, αυτά που έχουν να τους προσφέρουν είναι μάλλον αβέβαια και αφορούν στο μέλλον.
Αυτοί που έσπευσαν να ανοίξουν το θέμα της εκλογής Προέδρου και δείχνουν ιδιαίτερη πρεμούρα πάντως, είναι οι εκπρόσωποι της διαπλοκής. Γιατί η διαπλοκή είναι που επείγεται και πιέζει την κυβέρνηση να εξασφαλίσει από τώρα το μαγικό αριθμό, ώστε να μην υπάρχει κλίμα αβεβαιότητας το επόμενο εξάμηνο. Υπάρχουν δανειοδοτήσεις σε εκκρεμότητα, βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση διάσωσής τους (σε βάρος του λαού φυσικά) και θέλουν να διασφαλίσουν ότι όλα θα κυλήσουν ήρεμα.
Παρά την έντονη παρακίνηση που δέχεται η κυβέρνηση ωστόσο, και παρά την προθυμία της να ανταποκριθεί, ελάχιστη δουλειά έχει κάνει η ίδια σε αυτή την κατεύθυνση κι ας οργιάζει το παρασκήνιο.
Κι αυτό γιατί; Γιατί τη δουλειά την έχει αναλάβει η ίδια η διαπλοκή, όπως παραδέχονται ήδη αρκετά κυβερνητικά στελέχη στις ιδιωτικές τους συζητήσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά φυσικά, αλλά τώρα γίνεται σχεδόν απροκάλυπτα. Είναι οι εκπρόσωποι της διαπλοκής που έχουν αναλάβει το 152 να το κάνουν 180. Οι άλλοτε πανίσχυροι κομματικοί μηχανισμοί άλλωστε –όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Ν.Δ- είναι υπό διάλυση. Για αυτό και έχουν υποκατασταθεί ντε φάκτο από μηχανισμούς της διαπλοκής.
Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι δεν υπάρχει πλέον πολιτική εξουσία στη χώρα. Αυτή έχει περάσει στα χέρια της διαπλοκής και το προσωπικό της κυβέρνησης είναι πλέον μόνο για τα προσχήματα. 

πηγή