«Δημοκρατία» υπό πίεση

Κατά  τον  "κύριο"  που παριστάνει τον Έλληνα Πρωθυπουργό, σε περιόδους κρίσης υπάρχουν δύο αποσταθεροποιητικοί παράγοντες που εξασθενούν την δημοκρατία και τον κοινωνικό ιστό: ο λαϊκισμός και ο εξτρεμισμός, και μας το  διευκρίνισε ακόμα περισσότερο: «Ο λαϊκισμός βασίζεται σε γλυκά ψέματα, σε μη τεκμηριωμένα ψεύδη που οδηγούν στην κοινωνική ταραχή ο εξτρεμισμός στο μίσος και στην βία, τροφοδοτεί την φωτιά του λαϊκισμού και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος». 

Γλυκό ψέμα, ας πούμε, είναι ότι οσονούπω βγαίνουμε από το μνημόνιο, επειδή δε βγαίνουμε, αλλά τι να γίνει?  Οι Αγαθοί  Eυαπάτητοι! 

Ψεύδος, και μάλιστα  τεκμηριωμένο ψεύδος μέσα σε τόσα άλλα, αμέτρητα ψεύδη, είναι, ας πούμε, το παραμύθι ότι με τις θυσίες μας  και με το -προς το παρόν- ανυπολόγιστο κόστος της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνει η κοινωνία μας, σώζουμε τις ελληνικές τράπεζες, ενώ στη πραγματικότητα, όχι εμείς, αλλά ο εσμός των Ολετήρων που μας κυβερνούν, σώζουν  τους τραπεζίτες -κι όχι, βέβαια, τις τράπεζες.

Λαϊκισμός και εξτρεμισμός μαζί, είναι το πρωτογενές  πλεόνασμα αηδίας έτσι όπως δημιουργείται –αν δημιουργείται- με τα διαλυμένα σχολεία, με τα καταρρέοντα νοσοκομεία, με τους πένητες συνταξιούχους, με τους αμέτρητους αυτόχειρες. 

Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα δήγματα στο ταλαίπωρο κορμί της κοινωνίας μας –μαζί δείγματα του ολέθρου που σπέρνει η κυβέρνηση των ανέντιμων, των αναίσχυντων και των ιταμών που σχίζουν το Ελληνικό Σύνταγμα σελίδα-σελίδα, για να φυτρώνει το μίσος και η βία που ζούμε όλοι καθημερινά: 

Στους  χώρους της δουλειάς μας, με τους απλήρωτους και τους επισφαλώς εργαζόμενους. 

Στα πάρκα και στις πλατείες μας με τους ολοένα και περισσότερους  συνωστιζόμενους άνεργους. 

Στα υπό κατάσχεση σπίτια μας μ’ εμάς τους ίδιους κρυμμένους από την ντροπή μας και στα όρια της εθνικής μας κατάθλιψης, επειδή δεν μπορούμε πια να ανταποκριθούμε στη λαίλαπα του πολέμου κατά της κοινωνίας μας, στην αναλγησία του φοροεισπράκτορα, στην αισχροκέρδεια του μεγαλομπακάλη. 

Τα έργα και οι ημέρες αυτής της άθλιας κυβέρνησης θα μείνουν έτσι κι αλλιώς γραμμένα στις πιο σκοτεινές σελίδες της νεότερης ιστορίας μας και τα ονόματα των αχαρακτήριστων που ορίζουν σήμερα τις τύχες μας, θα κριθούν από τους ιστορικούς του μέλλοντος και ασφαλώς θα γίνουν συνώνυμα του Εφιάλτη και του Νενέκου, του Τσολάκογλου και του Ράλλη.

Πότε θα σπάσει, επιτέλους, ο φαύλος κύκλος του λαϊκισμού και της τρομοκρατίας των θλιβερών γκεμπελίσκων?!

Κάθε μέρα που θα ξημερώνει και θα μας βρίσκει με αυτούς τους ανεκδιήγητους, κατσικωμένους στους σβέρκους μας, θα είναι άλλη μια κακή μέρα για την Ελλάδα!

πηγή