Λεωφορείο ο Τρόμος: Πρόστιμα-φωτιά για όσους δεν έχουν εισιτήριο

Όχι  απλώς τσουχτερά, αλλά εξοντωτικά κι εκδικητικά είναι τα πρόστιμα που θα πληρώνουν όσοι μετακινούνται με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς χωρίς εισιτήριο.  Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο Υποδομών, τα πρόστιμα που δεν πληρώνονται μέσα σε 60 ημέρες, θα μεταβιβάζονται στη ΔΟΥ που θα καταλογίζει προσαύξηση 500%.  Το πρόστιμο για το λαθρεπιβάτη υπολογίζεται στο 60πλάσιο... της αξίας του εισιτηρίου.

Δηλ. ένας επιβάτης στο λεωφορείο χωρίς εισιτήριο, καλείται να πληρώσει επιτόπού ή μέσα σε 2 μήνες 1,20×60 = 72 ευρώ.  Αν δεν το κάνει, το πρόστιμο μεταβιβάζεται στη ΔΟΥ ως δημόσιο έσοδο, όπου πολλαπλασιάζεται επί 5 και εκτοξεύεται στα 360 ευρώ.  Αν τυχόν οι λαθρεπιβάτης είναι δύο, π.χ., μια μάνα κι ένα παιδί άνω των 4 χρονών, θα πρέπει να πληρώσουν 720 ευρώ!

Οι διατάξεις αυτές έχουν πανελλαδική ισχύ.    Στα αστικά ΚΤΕΛ το πρόστιμο φτάνει στο 20πλασιο της αξίας του εισιτηρίου.  Δηλ. όταν το εισιτήριο στοιχίζει 10 ευρώ, το πρόστιμο είναι 200 ευρώ και, αν καθυστερήσει η καταβολή του, η ΔΟΥ το ανεβάζει στα 1.000 ευρώ!  Όποιος τολμήσει να πάει στο αεροδρόμιο με τον προαστιακό χωρίς εισιτήριο, θα πληρώσει πρόστιμο 480 ευρώ (8 ευρώ επί 60) και, μέσω ΔΟΥ, η προσαύξηση θα φτάσει τα 2.400 ευρώ.  (τα στοιχεία τα βρήκαμε από την έντυπη έκδοση του Βήματος).
Εκτός από τις εξωφρενικές αυτές προσαυξήσεις και τα πρόστιμα, το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία ενός ιδιωτικού… στρατού ελεγκτών.  Ο ελεγκτής δεν είναι κατ’ ανάγκη υπάλληλος του συγκοινωνιακού φορέα, αλλά ο έλεγχος μπορεί να γίνεται από υπαλλήλους «τρίτου φορέα στον οποίο έχει ανατεθεί ο έλεγχος του κομίστρου».
Σαν να ζούμε στην εποχή των Αθλίων.  Ο ήρωας του Βίκτωρα Ουγκό, ο Γιάννης Αγιάννης, έκλεψε ένα καρβέλι για να ταϊσει την πενόμενη οικογένειά του και καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση. Όμως τα 5 χρόνια έγιναν 19 επειδή αποπειράθηκε να δραπετεύσει από τα κάτεργα.  Αντί να εξασφαλίζει δωρεάν μετακίνηση (ή έστω γενναία έκπτωση) στους ανέργους, το υπουργείο υπόσχεται στους φτωχούς στην κόλαση του χρέους, ακόμα και στη δήμευση των καταθέσεών τους ή την παρακράτηση του μισθού ή της σύνταξής τους.  Με άλλα λόγια, ο κοινωνικός πόλεμος εντείνεται από τη σκοπιά των επιτιθέμενων.
Πέρυσι ένας 19χρονος,  άνεργος σε μια άνεργη οικογένεια, ο οποίος πιάστηκε από ελεγκτή σε τρόλεϊ χωρίς εισιτήριο, πετάχτηκε -μες στον πανικό ή στη λογομαχία- στην άσφαλτο, όπου τον έλιωσε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο.  Ένα ευρώ και είκοσι λεπτά: τόσο τελικά άξιζε η ζωή του.  Πολύ φοβόμαστε ότι τη μαύρη μοίρα του Θανάση θα έχουν κι άλλοι…
Ο κοινωνικός πόλεμος,  λοιπόν, εντείνεται και τα υποψήφια θύματά του πολλαπλασιάζονται.

πηγή