Έλα μουνί στον τόπο σου και ρέστα μη γυρεύεις!

Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου τομέα και η παράλληλη μείωση δημοσιονομικού και εμπορικού ελλείμματος σε μια υπανάπτυκτη σχετικά (με όρους ευρωζώνης) τεχνολογικά χώρα, αποτελούσε μια μορφή καταστροφής για την καταστροφή. Αυτό ορίζει σήμερα το αδιέξοδο της χώρας και καθιστά το «ιστορία επιτυχίας» μονόδρομο για την απόκλιση και όχι την σύγκλιση της οικονομίας της χώρας στο πλαίσιο της ΟΝΕ.

 Αυτή η «επιτυχία» είναι που στρώνει τον δρόμο για να εξελιχθεί η συντεταγμένη πτώχευση της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης σε περιορισμένη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, με την έννοια του «διπλού νομισματικού», όπως επανειλημμένως έχω εξηγήσει. Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα των ενεργειών του λεγόμενου «κλαμπ της δραχμής», αλλά συνέπεια της στρατηγικής του «κλαμπ του ευρώ». Το τελευταίο είναι αυτό που προκαλεί σύγχυση στην άρθρωση πολιτικής σήμερα στην Ελλάδα, ενώ θα γίνει στοιχείο, όπως προβλέπω, μεγαλύτερης σύγχυσης την αμέσως επόμενη περίοδο μέχρι τις εκλογές ». 

Τι άλλο να πεις αντικειμενικά  - και όχι υποκειμενικά - σε αυτή την περίπτωση? Τις Επενδύσεις υπονόμευσε Η. συγκεκριμένη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ πτώχευσης Κράτους ΚΑΙ τραπεζών ΚΑΙ διάσωσής πολυακουσμένα  ΜΕΣΩ Της εσωτερικής υποτίμησης ΜΕ συμμετοχή Των παραγόντων Της τρόικας, που ωστόσο αντέφασκε βίαια με το καθεστώς νομιμότητας στην ΕΕ, στην ευρωζώνη, καθώς και του ιδίου του ΔΝΤ. Αυτο τούτο οξύνει ΣΗΜΕΡΑ περισσοτερο τις σχέσεις ΜΕΤΑΞΥ Των επιμέρους παραγόντων Της τρόικας ΚΑΙ προκαλεί Κρίση ΣΤΟ καθεστώς διάσωσης, όχι πλέον του ευρώ, αλλά αποκλειστικά της ελληνικής οικονομίας και αγοράς . Εδώ βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή και αντί να στοχαστούμε και να δράσουμε πολιτικά επ 'αυτού, παρακολουθούμε τον πρωθυπουργό της χώρας να εκφωνεί διχαστικά λογύδρια, υπερβατικού πατριωτισμού!  Κοιτάξτε, να τα πω λαϊκά και χύμα για να τελειώνουμε με αυτή την αηδία: όπως έλεγε ο Charles Colson - ΤΟ μυαλό ΣΤΗΝ Εκστρατεία ΤΟΥ  Ρίτσαρντ Νίξον  - « στο βαθμό που τους κρατάς από τ 'αρχίδια, οι καρδιές και τα μυαλά τους θα ακολουθήσουν », αγαπητέ κύριε Σαμαρά! Δεν χρειάζεται συνεπώς αυτό το άνοστο, τραγικά οπισθοδρομικό και διχαστικό πανηγύρι του οποίου ηγείστε! Όσους κρατάς από τα αρχίδια, θα ακολουθήσουν όπου και όπως κι αν πας! Οι υπόλοιποι όμως δεν φταίνε σε τίποτε να μένουν άφωνοι από την κατάντια του πολιτικού λόγου στην Ελλάδα, αναφωνώντας μετά από κάθε ομιλία σας: «έλα μουνί στο τόπο σου»! Σεβαστείτε τουλάχιστον όσους δεν επιθυμούν στη συνέχεια να καταφύγουν στην ελληνική αργκό, όπως έπραξα εγώ σήμερα, ή στο «Μνήσθητί μου Κύριε», για να συνεννοηθούν με εσάς και τους υπολοίπους της συγκυβέρνησης.   

πηγή