Μαύρη κατοχή στις Σκουριές Εγκυος διώκεται ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης επειδή αρθρογραφεί στο Διαδίκτυο.

 Στις Σκουριές Χαλκιδικής διώκεται η ελευθερία της γνώμης. Η ελεύθερη έκφραση της άποψης. Δεν είναι μόνο ο Τόλης Παπαγεωργίου, ο πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, που διώκεται για την άποψή του.
Υπάρχει και μία γυναίκα, έγκυος, η οποία, σύμφωνα με την Αστυνομία, παρανομεί επειδή αναρτά κείμενα κατά της εξόρυξης χρυσού στο Διαδίκτυο.

Γι' αυτό είναι μέλος της «εγκληματικής οργάνωσης» που δεν θέλει την επένδυση υπέρ του εθνικού συμφέροντος. Και αυτό η Αστυνομία το κρίνει. Η Αστυνομία αποφασίζει πότε μια επένδυση είναι υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.
Η διαφορά με τον Τόλη Παπαγεωργίου είναι ότι θεωρείται από την Αστυνομία «ιδρυτής της εγκληματικής οργάνωσης». Και η Αστυνομία, που γνωρίζει τόσο καλά τι είναι και τι δεν είναι εθνικό συμφέρον, θεωρεί ενοχοποιητικό υλικό τις συνεντεύξεις σε δημοσιογράφους!
«Μας παρακολουθούν»
Παρά τα «αδιάσειστα» ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος του, ο Τ. Παπαγεωργίου συνεχίζει να μιλάει σε δημοσιογράφους. Σε αυτή τη συνέντευξη μιλάει για την Αστυνομία που διώκει τους κατοίκους, αλλά «χρηματοδοτείται από την Ελληνικός Χρυσός»,  όπως λέει, επικαλούμενος ολοσέλιδη καταχώριση στο περιοδικό «Μεταλλευτικά Νέα», που εκδίδει η εταιρεία, και στην οποία αναφέρεται ότι παρέχει υλικοτεχνική υποδομή και καύσιμα στα Σώματα Ασφαλείας στην περιοχή.
«Αυτό δείχνει σε ποια ανεξαρτησία και ισονομία λειτουργεί η Αστυνομία. Ισως γι' αυτό τα ΜΑΤ προστάτευαν τα μηχανήματα που ξερίζωναν το δάσος στον Λάκκο Καρατζά και έριχναν δακρυγόνα σ' εμάς που θέλαμε να σταματήσουμε την παρανομία τους», λέει.
Η συμπεριφορά της Αστυνομίας, που δρα κατ' εντολήν της κυβέρνησης, έχει τις συνέπειές της. «Μας παρακολουθούν συνεχώς. Εχουμε χάσει την αξιοπρέπειά μας. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε στο τηλέφωνο, γιατί ξέρουμε ότι οι συνομιλίες μας καταγράφονται. Δεν υπάρχει ίχνος ιδιωτικής ζωής», προσθέτει. Οχι μόνο οι δικές του. «Οσοι μίλησαν μαζί μου, όσοι έχουν μιλήσει με κατοίκους της περιοχής που αντιδρούν στην εξόρυξη, έχουν μαγνητοφωνηθεί. Οποιος μιλάει μαζί μας, καταγράφεται. Και οι συνομιλίες μπαίνουν σε μια δικογραφία που μας κατηγορεί για μέλη εγκληματικής οργάνωσης», τονίζει.
Αυτό του θυμίζει άλλες εποχές. «Αισθάνομαι απαίσια σαν πολίτης. Δεν πίστευα ότι θα φτάσει στην Ελλάδα μια στιγμή που θα μιλάς στο τηλέφωνο και θα σε καταγράφει ένας ασφαλίτης. Αισθάνομαι σαν υπόδουλος. Οχι σαν ελεύθερος Ελληνας πολίτης».
Η όλη πρακτική τού θυμίζει άλλες εποχές. «Μας γυρνάνε χρόνια πίσω. Τέτοια πίεση και τέτοια σκλαβιά μόνο με τη χούντα μπορούν να συγκριθούν. Παρακολουθείται κάθε κουβέντα μας. Υπάρχουν 14 δικογραφίες στις οποίες φέρονται ως εμπλεκόμενοι 210 κάτοικοι. Και κάθε μέρα οι αστυνομικοί περνάνε από τα σπίτια και μοιράζουν νέες κλήσεις».
Η συμπεριφορά της Αστυνομίας έχει αντίκτυπο και στα παιδιά. Είδαν την εισβολή των ΜΑΤ και των ΟΠΚΕ στο χωριό τους, είδαν τα δακρυγόνα να πέφτουν στο σχολείο, είδαν τις νυχτερινές επιδρομές των ΟΠΚΕ και τις συλλήψεις ανθρώπων στις 3 τα ξημερώματα. «Τις απόκριες τα παιδιά συνηθίζουν να παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους. Πέρσι, κανένα παιδί δεν ήθελε να κάνει τον αστυνόμο. Η έννοια της Αστυνομίας τούς είναι απεχθής», καταλήγει.

πηγή