Η ΡΕΒΑΝΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΡΕΜΕΙ Η "ΙΕΡΗ" ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ένα  φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αλλά αυτή τη φορά δεν είναι το φάντασμα του Κομμουνισμού. Είναι το φάντασμα του εθνισμού των πολιτών της...

Τι μαγικές "συμπτώσεις" αλήθεια... 

Παρών και πάλι ο πάπας.  Και στη θέση του Μέτερνιχ, του Τσάρου και του Γκιζό, βρίσκεται πλέον το σύγχρονο ευρωπαϊκό σκυλολόι.

Παρούσα και πάλι η ίδια πρακτική.  Τότε δεν υπήρχε κόμμα που να αμφισβητούσε την απόλυτη κυριαρχία τους, και να μη το κατηγορούσαν ως κομμουνιστικό - λέει το "μανιφέστο".  
Σήμερα δεν υπάρχει κόμμα που να αμφισβητεί το ευρωενωσιακό έκτρωμά τους, που να μη το κατηγορούν ως εθνικιστικό - λέει η ζωή.

Μόνο ο κατασκευασμένος οχτρός άλλαξε, γι ανα προσαρμοστεί στα δεδομένα της νέας εποχής...

Το φάντασμα του κομμουνισμού 147 χρόνια μετά αντικαταστάθηκε από το φάντασμα του εθνικισμού, και κατά τα λοιπά, ο άθλιος σκοπός που υπηρετούν,  αγιάζει τα μέσα της ελεεινής προπαγάνδας στην οποία καταφεύγουν.

Συλλήβδην οι λαοί καθυβρίζονται, γιατί συνειδητοποιούν πως το πολυδιαφημισμένο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, κρύβει μέσα του ένα ανελέητο γκεσταπίτικο κολαστήρι, απ το οποίο η προοπτική της απόδρασης, καθίσταται όλο και πιο ώριμη αλλά και ευρύτατα αποδεκτή καθημερινά.

Συλλήβδην οι λαοί κατασυκοφαντούνται, γιατί το νεοταξίτικο παραμύθι που τους σέρβιραν ξεβρακώνεται, και πίσω απ αυτό ξεπροβάλει όλο και πιο καθαρά, το τέρας της πολυεθνικότητας, της πολυπολιτισμικότητας, της καταλυμένης εθνικής κυριαρχίας, της ισοπεδωμένης εθνικής υπόστασης, της εθνικής αξιοπρέπειας που τίθεται υπό διωγμό, της απόλυτης κατάργησης των εθνικών προτεραιοτήτων, και της αντικατάστασης των εθνικών κυβερνήσεων από χειραγωγούμενα ανδρείκελα, που έχουν κατασκευαστεί στα νεοταξίτικα εργαστήρια, για να ταπεινώνονται και να υπηρετούν αναντίρρητα της επιλογές της υπερεθνικής ελίτ.

Αυτή λοιπόν η επικίνδυνη συμμορία…

Που σφετερίζεται εξουσίες για να χαλιναγωγεί κατά το δοκούν, το μέλλον της Ευρώπης και τις τύχες των λαών της, αυτό που μισεί και εναντίον αυτού που επανασυσπειρώνεται, αναβιώνοντας έστω και με παράφραση τα λεγόμενα των Μαρξ – Έγκελς, δεν είναι ο «εθνικισμός» όπως ψευδώς ισχυρίζεται, γιατί ξέρει καλά πως οι «εθνικισμοί» είναι γέννημα και συνοδοιπόροι του φασισμού τον οποίο υπηρετεί. 

Αυτό που μισεί είναι ο εθνισμός των λαών. Μισεί το πατριωτικό τους συναίσθημα, και αυτό που τρέμει, είναι την πιθανότητα να ξεφύγει από την ελεγχόμενη διαχείριση των πατριδοκάπηλων, και να εμπνεύσει ασυμβίβαστους εθνικούς, απελευθερωτικούς και πατριωτικούς αγώνες.

Και μισεί τον εθνισμό των λαών, γιατί υπηρετεί τον εθνικισμό του 4ου Ράιχ.

Αυτή είναι η πραγματική επιδίωξη της «ιερής συμμαχίας» των τεράτων που επανασυγκροτείται στην Ευρώπη της νέας εποχής.

Και είναι αυτό ακριβώς που δεν αντιλαμβάνεται η «προοδευτική» νομενκλατούρα, που βυθισμένη γι ακόμη μια αφορά στη λαγνεία των ιδεολογημάτων της, αφορίζει αυτό το οποίο οφείλει να εμπνεύσει, παραιτείται από τους μεγάλους αγώνες των οποίων έχει υποχρέωση να ηγηθεί, αποδεικνύοντας γι ακόμη μια φορά, πως είναι ακριβή στα πίτουρα και φτηνή στ αλεύρι.

πηγή