Δεν ξέρω αν έχει νόημα να
μπει κανείς στην ουσία της επιχειρηματολογίας του τρόμου την οποία επιχειρεί να
αναπτύξει ο καταρρέων πρωθυπουργός της καρπαζιάς…
Κι αυτό διότι έχουμε
απέναντί μας το παραλήρημα ενός ανδρείκελου, το οποίο αφού με τις επιλογές και την
εθελοδουλία του οδήγησε τον τόπο στην καταστροφή, επιχειρεί γι ακόμη μια φορά
να μας πείσει πως η παρουσία του στο προσκήνιο συνιστά εν πολλοίς καταλύτη
«σωτηρίας».
Έχει όμως σημασία να μην περάσει απαρατήρητο
το περιεχόμενό της, διότι αυτή η παρέμβαση έχει συγκεκριμένη ταυτότητα και ως τέτοια πρέπει
να
αντιμετωπιστεί, όχι μονάχα πολιτικά, αλλά θεωρούμε ότι η αντιμετώπισή της εμπίπτει πλέον καθολικά στις αρμοδιότητες του ποινικού δικαίου.
αντιμετωπιστεί, όχι μονάχα πολιτικά, αλλά θεωρούμε ότι η αντιμετώπισή της εμπίπτει πλέον καθολικά στις αρμοδιότητες του ποινικού δικαίου.
Δεν έχουμε να κάνουμε με
έναν πρωθυπουργό που καταφεύγει απλώς στην κινδυνολογία, στα πλαίσια μιας
απέλπιδας προσπάθειας για την πολιτική του σωτηρία. Έχουμε να κάνουμε με τη δημόσια παρέμβαση ενός εκ των πραγμάτων επίορκου πολιτικού, ο οποίος από τη θέση του πρωθυπουργού λειτουργεί ως πέμπτη
φάλαγγα σε βάρος της χώρας, απευθύνοντας ουσιαστικά ανοικτό προσκλητήριο σε
συμμορίες και βρυκόλακες, προκειμένου να την κατασπαράξουν.
Πρόκειται για μια στάση αποκαλυπτική ενός
ανθρώπου που δεν έχει χάσει απλά τον έλεγχο λίγο πριν την οριστική του
κατάρρευση. Αλλά
για ένα Ελληνόφωνο πολιτικό τέρας, που έβγαλε την κουκούλα του Έλληνα πολιτικού,
και... δε διστάζει να
ενορχηστρώσει την επίθεση σε βάρος της ίδιας του της χώρας, ως επίορκος
πολιτικός, ως αδίστακτος γενίτσαρος.
Όχι μόνο δεν έκανε αυτό που όφειλε να κάνει - και για το οποίο τον προειδοποιήσαμε από την πρώτη στιγμή –
ως στοιχειώδη ενέργεια πατριωτικής
ευθύνης, ώστε να ακυρώσει στην πράξη τη συντονισμένη επίθεση των συμμοριών,
αλλά δε δίστασε να ξεπέσει φτηνά και άναδρα, στο ρόλο του επίορκου και εθνικά
επικίνδυνου Εφιάλτη.
Απέναντι σ αυτή την
κατάντια, κανείς δε δικαιούται να σιωπά. Ούτε το πολιτικό σύστημα, ούτε βεβαίως και η
Ελληνική δικαιοσύνη.
Αυτός ο πρωθυπουργός, δεν
είναι μονάχα εθνικά ανεύθυνος και επικίνδυνος. Είναι ένας επίορκος πρωθυπουργός και η ζημιά
που προκαλεί με τις δηλώσεις του, προσλαμβάνει πλέον εθνικές διαστάσεις.
Το πρόσχημα της
αντιπαράθεσης με το ΣΥΡΙΖΑ και η προς τούτο επίκληση της ακατάσχετης
κινδυνολογίας, διόλου δε μειώνει τις ευθύνες του ανδρός, και φυσικά δεν
αμβλύνει τις οδυνηρές εθνικές επιπτώσεις της απερίσκεπτης στάσης του. Δεν υπάρχει σκοπός που να αγιάζει τα μέσα, όταν οι συνέπειες
των χειρισμών, προκαλούν εθνική ζημιά σε βάρος της ίδιας της χώρας.
Εθνικής σημασίας επιχειρήσεις, ουσιαστικά πλιατσικολογήθηκαν μέσα σε ένα τριήμερο με τη χρηματιστηριακή υπεξαίρεση των πραγματικών τους αξιών, και η κερκόπορτα της απροκάλυπτης πολιτικής παρέμβασης της μαφίας της Ευρώπης με τρόπο που κουρελιάζει εν όψει εξελίξεων κάθε έννοια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, άνοιξε με ευθύνη του.
Εθνικής σημασίας επιχειρήσεις, ουσιαστικά πλιατσικολογήθηκαν μέσα σε ένα τριήμερο με τη χρηματιστηριακή υπεξαίρεση των πραγματικών τους αξιών, και η κερκόπορτα της απροκάλυπτης πολιτικής παρέμβασης της μαφίας της Ευρώπης με τρόπο που κουρελιάζει εν όψει εξελίξεων κάθε έννοια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, άνοιξε με ευθύνη του.
Ένας τέτοιος
πρωθυπουργός, δεν πρέπει να παραμείνει ούτε λεπτό στη θέση του… Είναι ήδη
έκπτωτος… Αποτελεί όνειδος για τον τόπο,
και η τιμωρία του πρέπει να είναι παραδειγματική.
Αυτή η χώρα δε
«δικαιούται» να έχει μονάχα παράδοση σε εφιάλτες. Υποχρεούται πρωτίστως να μη λησμονεί τις πρακτικές των τιμωρών των
εφιαλτών, οι οποίοι έγραψαν τις πιο λαμπρές σελίδες στη μακραίωνη ιστορία της.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οποιοσδήποτε μπορεί να σχολιάσει - περιλαμβάνει Ανώνυμους χρήστες. Διαγράφονται μόνο χυδαία σχόλια.