Μια σαλάτα με ΦΠΑ παρακαλώ!

Ειδικό σήμα θα έχουν τα εστιατόρια και οι επιχειρήσεις εστίασης που θα μετακυλίσουν στις τιμές τη μείωση του ΦΠΑ από την 1η Αυγούστου. Τα εστιατόρια που δεν θα μειώσουν τις τιμές δεν θα έχουν το ειδικό σήμα, ενώ και οι σερβιτόροι θα πρέπει να φοράνε ένα κίτρινο αστέρι στο πέτο.
Πήξανε στα σήματα τα καταστήματα τα τρία τελευταία χρόνια αλλά δεν πήξανε από πελάτες, οπότε κλείνουν.

Φυσικά, είναι βλακώδες αυτό το μέτρο με το ειδικό σήμα στα εστιατόρια, αφού όλοι οι εστιάτορες θα μπορούν να υποστηρίζουν πως μείωσαν τις τιμές. Ποιος θα τους ελέγξει; Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους; Ποιου κράτους;

Η Ελλάδα προσποιείται πως είναι κράτος, κι εμείς προσποιούμαστε πως είμαστε πολίτες αυτού του κράτους.

Βέβαια, λένε πως τα εστιατόρια που θα είναι στο σύστημα θα υπογράψουν σχετική συμφωνία και θα προσκομίζουν στις τοπικές οργανώσεις στοιχεία από την ταμειακή μηχανή που θα αποδεικνύουν πως μείωσαν τις τιμές, ενώ θα πρέπει να διαθέτουν τιμοκαταλόγους που θα έχουν τον παλιό και τον νέο ΦΠΑ.

Παιδιά, στις ταβέρνες πάμε για να φάμε, να πιούμε και να ξεσκάσουμε με την παρέα μας, όχι για να κάνουμε έλεγχο στα βιβλία του κάπελα.

Δεν θέλω να κάνω έλεγχο στον ταβερνιάρη· στον εφοπλιστή θέλω να κάνω έλεγχο. Κι αν κάνω έλεγχο στον εφοπλιστή, να κάνω και στον ταβερνιάρη. Αλλά δεν θέλει ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο εφοπλιστής. Οπότε «γαμώ το κεφάλι σου, μαλάκα».

Εν τω μεταξύ, μπορεί εσείς να έχετε εγκλωβιστεί στην Αθήνα επειδή είσαστε άμυαλοι, επιπόλαιοι, δεν έχετε φίλους και ζούσατε τόσα χρόνια πάνω από τις δυνατότητές σας παίρνοντας δάνεια, αλλά εγώ, που έκανα τόσα χρόνια το σκατό μου παξιμάδι, δεν χρωστάω σε κανέναν και έχω φίλους παντού, έχω πάρει σβάρνα τα νησιά και, άρα, είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να σας ενημερώσω τι γίνεται στα εστιατόρια των τουριστικών περιοχών.

Λοιπόν, δεν κόβει αποδείξεις κανείς. Κόβουν εκεί δυο-τρεις αποδείξεις και γυρνάνε οι ίδιες αποδείξεις από τραπέζι σε τραπέζι.

Άμα σκάσει κάνας έλεγχος από το ΣΔΟΕ, λαδώνουν τα παιδιά του κλιμακίου -έχουν ρίξει κι αυτοί τις τιμές τους και είναι λογικές-, τους κερνάνε και κάνα κοκορέτσι, και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Πριν από δυο εβδομάδες, έφαγα σε μια καταπληκτική ταβέρνα, πάνω στο κύμα, όπου δεν υπήρχε ούτε κατάλογος, ούτε αποδείξεις, ούτε τίποτα. Μάλλον δεν υπήρχε ούτε άδεια λειτουργίας. Αυτά τα μαγαζιά μου αρέσουν. Είναι τα αγαπημένα μου.

Με την ευκαιρία, θυμήθηκα πως, πριν από μερικά καλοκαίρια, ήμουν σε ένα ακριτικό νησί και με πήγαν να φάω σε ένα εστιατόριο που είχε εξαιρετική φήμη και έτρωγαν εκεί όλοι οι σκαφάτοι.

Πάμε στην ταβέρνα που ήταν δυο αυλές σπιτιών και ένα καντούνι. Κουζίνα δεν υπήρχε πουθενά. Ούτε η υπόλοιπη ταβέρνα φαινόταν να βρίσκεται κάπου.

Έρχεται ένα παιδί, παραγγέλνουμε και το παιδί φεύγει σε ένα σοκάκι, στρίβει και χάνεται μέσα στο σκοτάδι.

«Πού πάει;» ρωτάω εγώ την παρέα μου. «Πάει να φέρει το φαγητό» μου λέει μια φίλη που έμενε εκεί.

Λοιπόν, ταβέρνα δεν υπήρχε. Καθόσουν σε ένα τραπέζι σε ένα καντούνι, έδινες την παραγγελία, και ο σερβιτόρος πήγαινε στο σπίτι του που μαγείρευαν η μαμά του και η γιαγιά του.

Μετά από λίγο, ερχόταν με κάτι πιάτα ξέχειλα, με ένα φανταστικό φαγητό και την έκανες ταράτσα με ελάχιστα χρήματα.

Βέβαια, μετά από μερικά χρόνια που ξαναπήγα στο νησί, η ταβέρνα δεν υπήρχε. Προφανώς, κάποιος ρουφιάνος τους κάρφωσε και χάσαμε την τέλεια και πάμφθηνη μάσα. Ή έγιναν κροίσοι και πήγαν να ζήσουν στο Saint Martin.

Το πιο ωραίο στις ταβέρνες των νησιών σήμερα δεν είναι που δεν κόβουν αποδείξεις αλλά το ότι σε κερνάνε τον μισό κατάλογο.

Εντάξει, εμένα με κερνούσαν πάντα και παντού, γιατί είμαι συμπαθέστατος άνθρωπος, αλλά φέτος διαπιστώνω πως, για να τραβήξουν κόσμο, τους κερνάνε όλους.

Πραγματικά, στα νησιά σήμερα σε συμφέρει να τρως έξω παρά να μαγειρεύεις. Με τα κεράσματα που σου κάνουν, πιο οικονομικά σου έρχεται.

Γενικά, στα νησιά παίζει πολύ και η ανταλλαγή προϊόντων, αφού δίνεις ένα καρπούζι, σου δίνει έναν μπάφο, δίνεις μερικές ντομάτες, σου πασάρει μια θεογκόμενα, δίνεις ένα τενεκέ λάδι, σου δίνει ένα Καλάσνικοφ κ.ο.κ.

Φυσικά, δεν είναι μόνο τα εστιατόρια που δεν κόβουν αποδείξεις στα νησιά. Κανείς δεν κόβει αποδείξεις. Εγώ, αν μου πουν να μου κόψουν απόδειξη, σηκώνομαι και φεύγω.

Όπως μου είπε ένας φίλος μου που έχει κατάστημα σε νησί και πάντα έκοβε αποδείξεις για όλα αλλά πια δεν κόβει ποτέ, «αφού μας τα παίρνουν από χίλιες μπάντες και στο τέλος θα μου στείλουν να πληρώσω και περαίωση, γιατί να κόβω αποδείξεις;».

Καλά κάνουν και δεν κόβουν αποδείξεις στα νησιά, γιατί τι κακό θα γίνει; Θα χρεοκοπήσει η χώρα; Αφού χρεοκόπησε και δεν πρόκειται να ρεφάρει όσο συνεχίζουν να είναι στην εξουσία οι σκατάδες που την οδήγησαν στην χρεοκοπία.

Έχουν τρομάξει κιόλας οι άνθρωποι στα νησιά με όλα αυτά που μαθαίνουν πως περνάνε οι κακόμοιροι οι Αθηναίοι, και δεν θέλουν να πάθουν τα ίδια, οπότε παίρνουν τα μέτρα τους.

Από την άλλη, οι κάτοικοι των νησιών ξέρουν πως η κυβέρνηση τους έχει γραμμένους στ’ αρχίδια τους -και πως, αν αρρωστήσουν, θα πρέπει να μεταναστεύσουν για να θεραπευθούν-, οπότε κάνουν κι αυτοί το ίδιο: την γράφουν στ’ αρχίδια τους.

Και επειδή εγώ είμαι οπαδός της ελεύθερης αγοράς, δεν μπορώ καθόλου τις αποδείξεις, τον ΦΠΑ και όλες αυτές τις απαράδεκτες κρατικές παρεμβάσεις που δεν αφήνουν την αγορά ελεύθερη.

Ξεχάστηκα, όμως, με αυτά και με τ’ άλλα, και ξέφυγα από το θέμα, αλλά έτσι είμαι εγώ: ξεχνιέμαι.

Το πιο ωραίο με τα εστιατόρια είναι πως κάποιος φωστήρας πρότεινε να μπαίνει λουκέτο στις επιχειρήσεις που δεν κόβουν αποδείξεις -τονίζοντας πως, για να αντισταθμισθεί η μείωση του ΦΠΑ, θα πρέπει να αυξηθούν τα δηλωθέντα εισοδήματα- αλλά ξέχασε πως, αν δεν έχεις χρήματα να ζήσεις, δεν πας να φας στην ταβέρνα, ενώ του διέφυγε εντελώς πως ο πρώτος που θα πρέπει να βάλει λουκέτο είναι το κράτος, αφού κάποιες εφορίες κάνουν πάνω από 2,5 χρόνια για να επιστρέψουν τον ΦΠΑ.

Εν κατακλείδι, δεν πρέπει κανείς να κόβει αποδείξεις, μέχρι να ξεφορτωθούμε τα λαμόγια που ξέσκισαν τη χώρα.

Η φοροδιαφυγή είναι εθνικό χρέος.

Φόρους πληρώνουν μόνο οι προδότες.

Αν δεν με πιστεύετε, κοιτάξτε τους εφοπλιστές που είναι όλοι τους πατριώτες και αποφεύγουν τους φόρους όπως ο διάολος το λιβάνι.

πηγή