Όταν κάτι είναι Αποτέλεσμα δεν έρχεται επειδή το θες

Όταν  κάτι είναι Αποτέλεσμα δεν έρχεται επειδή το θες (θέλω αυτό και γίνεται). Όταν κάτι είναι αποτέλεσμα  έρχεται όταν κάνεις αυτό που είναι να κάνεις για να έρθει.

Αποτέλεσμα: εσωτερική ηρεμία
Δεν μπορείς να πεις «θέλω να έχω εσωτερική ηρεμία» και να σου ‘ρθει. Η εσωτερική  ηρεμία έρχεται με την εναρμόνιση με το όλον. Π ώς εναρμονίζεσαι; Γίνεσαι ένα με αυτήν, όχι απαραιτήτως ζώντας στα λιβάδια, αρκεί να κοιτάς αυτήν κι όχι εσένα, να θεωρείς την φύση αρχηγό, να μαθαίνεις εσύ από αυτήν.

Αποτέλεσμα: αγάπη
Η κανονική (η μόνη) αγάπη δεν είναι ένα απλό πράγμα. Λέω ότι αγαπώ τον  γιο μου επειδή του προσφέρω ότι είμαι/ό,τι έχω, επειδή δεν περιμένω τίποτα σε αντάλλαγμα, επειδή σέβομαι την προσωπικότητά του, δεν θέλω να τον αλλάξω, κι επειδή θα δεχτώ την όποια του επιλογή, άσχετα αν εμένα με «συμφέρει». Η κανονική, η μόνη  αγάπη, είναι πολύ παραπάνω. Πρέπει  να έχεις απόλυτη κατανόηση, απόλυτη εμπιστοσύνη και να μην βιάζεσαι. Πώς  μπορείς να καταφέρεις να αγαπήσεις με αυτόν τον τρόπο; Η γνώση του σεναρίου την φέρνει, και η απόλυτη σιγουριά γι’ αυτό που είσαι. Αν καταλάβεις πώς  παίζεται, τον σκοπό της ύπαρξης, την διαδρομή, και ταυτόχρονα να είσαι σίγουρος για σένα, τότε μπορείς να νιώσεις την κανονική αγάπη.

Αποτέλεσμα: ταπεινότητα
Ταπεινότητα (με την υπέροχή της έννοια, όχι την παρεξηγημένη) διαθέτει αυτός που δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Και ο τρόπος να φτάσεις  να μην έχεις τίποτα να αποδείξεις είναι ο ίδιος με αυτόν που καταφέρνεις να νιώσεις την κανονική αγάπη. Γνώση  του σεναρίου  και σιγουριά του εαυτού.

Αποτέλεσμα: άμεση δημοκρατία
(Θα μου πεις πού κολλάει μαζί με τα πνευματικά/ψυχικά/θεωρητικά, η άμεση δημοκρατία....)  Κολλάει στο ότι οι περισσότεροι νιώθουμε ότι είναι ωραία όλα αυτά τα «να γίνουμε καλοί άνθρωποι» και τα «να φτάσουμε όσο υψηλότερα μπορούμε», αλλά ρε φίλε έχουμε και μια πραγματικότητα (που δεν μπορούμε με τίποτα να της διαφύγουμε) και που πάει από το κακό στο χειρότερο. (Μα η  πραγματικότητα φίλε μου αυτό κάνει, σου στενεύει το οπτικό! Σε  επικεντρώνει μόνο σε ένα μέρος αυτού που παίζεται, και μάλιστα στο πιο σύχρηστο -σ’ αυτό που θα σε φοβίσει, που θα σε κάνει να νιώσεις ανίσχυρος, που θα σε κρατάει πάτωμα.)
Πώς έρχεται το αποτέλεσμα  "άμεση δημοκρατία"; Όταν κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν! Οπότε και δεν θα δώσει σε κανέναν την  αρμοδιότητα να αποφασίζει αντί αυτού. Οπότε και αναγκαστικά λαμβάνει τέλος  η εκπροσώπηση. Οπότε  αναγκαστικά θα αποφασίζουμε όλοι. (Το ότι στήνουν όλη την ώρα κυβερνήσεις χωρίς καμία νομιμότητα  οικουμενικές, τεχνοκρατικές, ό,τι να ‘ναι, φύγε εσύ έλα εσύ- μόνοι τους, χωρίς να έχει δώσει ο λαός σε κανέναν εδώ και 3 χρόνια καμία εντολή  αυτοδυναμία-, είναι η απόδειξη ότι η άμεση δημοκρατία θα έρθει αναγκαστικά ΚΑΙ χωρίς κάποιος να το ορίσει. Θα  γίνει αναγκαστικά γιατί δεν θα μπορεί να γίνει κάτι άλλο..)

πηγή