Μερικές λανθασμένες αντιλήψεις για τις σχέσεις

Αν δημιουργείτε γύρω σας μια αινιγματική ατμόσφαιρα, είστε επιφυλακτικοί και κρατάτε το στόμα σας κλειστό, δίνοντας ελάχιστες ή επιλεγμένες πληροφορίες για σας ή τη ζωή σας σε ανθρώπους που χαρακτηρίζετε δικούς σας:

  Ίσως πιστεύετε ότι αυτό είναι δείγμα ευφυϊας ή εγκράτειας, υπεροχής ή δύναμης. Ισως ναι, ίσως και όχι. Ενα πράγμα είναι βέβαιο: ότι η αληθινή αγάπη ζει με την εμπιστοσύνη και ότι οι σχέσεις σημαίνει « μοιράζομαι», δηλαδή εμπιστεύομαι, διακινδυνεύω και επενδύω στο καλό κομμάτι κάποιου.

Αν η « πυγμή» σας στην οικογένεια εκφράζεται με ποινές και τιμωρίες, αν δεν λέτε ποτέ ένα συγγνώμη:

Ισως πιστεύετε ότι έτσι κανείς δεν θα σας πάρει τον αέρα. Ομως κανείς δε ζει με καταπίεση και κάποια στιγμή θα αναζητήσουν την ελευθερία έξω από το χώρο, αφήνοντάς σας να απολαμβάνετε τη δική σας τελείως μόνος. Αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε τους ανθρώπους γύρω σας , δείξτε τους πόσο υπερήφανος είστε για τα σωστά τους κομμάτια και πείτε ταπεινά κι ένα συγγνώμη, αν έχετε κάνει λάθος.

Αν απορροφάτε τους κραδασμούς των συγκρούσεων, μέσα στις σχέσεις, κάνοντας υποχωρήσεις, με ανεκτικότητα και χωρίς αντιρρήσεις:

Ίσως πιστεύετε ότι είναι καλή συνταγή για αποτελεσματικές ισορροπίες. Στην πραγματικότητα, αυξάνει την πολεμική διάθεση του συντρόφου, που συνεχίζει να απαιτεί χωρίς να βρίσκει πουθενά εμπόδια. Με αυτό τον τρόπο ενισχύετε τις κακές του συμπεριφορές και χρεώνεστε εξολοκλήρου την διατήρηση της ομαλότητας. Αυτό δεν θα είναι πάντα εφικτό, ενώ το μόνο βέβαιο θα είναι η σταδιακή απώλεια της εκτίμησής του προς το πρόσωπό σας , όπως και της αυτοεκτίμησής σας.

« Αν πας για καφέ, εμένα ξέχασέ με, αν ξοδέψεις παραπάνω δεν έχεις θέση εδώ μέσα»:

Αν σας αρέσουν τα τελεσίγραφα, δηλαδή η άσκηση ελέγχου με εντολές, ίσως νιώθετε ότι είσθε σε πεδίο μάχης, και έχετε απέναντί σας ένα εχθρό, που πρέπει να νικήσετε. Οχι και πολύ καλό σημείο εκκίνησης ή διατήρησης μιας σχέσης, δε νομίζετε;

Αν μ΄αγαπούσες, θα δεχόσουν όλες μου τις συμπεριφορές και τις ιδιοτροπίες μου

Ισως νομίζετε ότι η αγάπη δεν έχει όρια , όρους και προϋποθέσεις. Κι αν ακόμα ήταν έτσι, σεις αγαπάτε; Και πώς δείχνετε την αγάπη σας;

Αν ταπεινώνετε τα δικά σας πρόσωπα με τα σχόλια, τις υποδείξεις και την επικριτική στάση σας, με τον ισχυρισμό ότι είστε άμεσος, ειλικρινής και αυθεντικός:

Ισως να μην ξέρετε ότι όχι μόνο δεν τα βοηθάτε, όχι μόνο σαμποτάρετε τη σχέση σας μαζί τους αλλά αντίθετα, ο υποβιβασμός τους θα τα οδηγήσει σε αγανάκτηση. Υπάρχει το τακτ και η λεπτότητα, αντί της χοντροκομμένης συμπεριφοράς.

Αν δεν τα κάνω εγώ όλα, ο σύντροφός μου θα τα κάνει θάλασσα

Πρόκειται για συγκεντρωτική νοοτροπία, τελειοθηρία ή θυματοποίηση. Είναι προτιμότερο να βάλετε προτεραιότητες, να δώσετε ευθύνες παρά να τις κρατάτε για τον εαυτό σας. Πάλι, αν ψάχνετε το καλύτερο, κάντε το με χαρά, χωρίς γκρίνιες.

Δεν φταίω εγώ, φταις εσύ

Αν και μια τέτοια αντίληψη, προσφέρει προσωρινή ανακούφιση, καταλήγει σε θυμό. Είναι προτιμότερος ο εστιασμός στα δικά σας λάθη- τι έκανα και πήγαν τα πράγματα στραβά- παρά η ενοχοποίηση των άλλων.

πηγή