Ξύπνα ρε μαλάκα. Η γενιά μας σε χρειάζεται!!!

Ποια άλλη κοινωνία στοιχειωδώς αξιοπρεπής και ευυπόληπτη θα επέτρεπε στους εταίρους της να τη ξεφτιλίζουν και να την απαξιώνουν και την αμέσως επόμενη στιγμή δεν θα έστελνε τις αξίες της να διαπραγματευτούν, όχι τα δανεικά όπως κραυγάζουν οι ψωριαρηδες και οι φτωχομπινέδες, αλλά τους όρους της αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της χώρας; Γιατί σπαταλάμε όλες μας τις δυνάμεις σε μάχες με τους ανεμόμυλους των κατ επάγγελμα ζητιάνων και δεν ετοιμαζόμαστε για την μεγάλη μάχη της Ευρώπης, αναδεικνύοντας στα αξιώματα αυτούς που έχουν τις ικανότητες να διεκδικήσουν και να διαπραγματευτούν; 

Τόσο πολύ χαλάσαμε; Τόσο πολύ ξεφτίλες γίναμε; Που είναι οι νεολαίες να αρθρώσουν λόγο; Που είναι οι παρέες των νέων ανθρώπων να διεκδικήσουν τους δήμους και τις περιφέρειες από τους αποτυχημένους καταχραστές του μέλλοντός μας; Που είναι τα φοιτητικά κινήματα να αποτινάξουν από πάνω τους τις κομματικές δουλείες και τις ταμπέλες της εμεσματικής κομματοκρατίας και να αναλάβουν τον ιστορικό τους ρόλο; Χωρίς κομματικούς νταβατζήδες, χωρίς εμμονές και μαστουρωμένους λόγους , χωρίς παπαγαλάκια του τάδε και του δεινα γερμαναρά η αγγλοσάξωνα φιλοσόφου, να ανακαλύψουν νέα λεξιλόγια, να φτιάξουνε νέα οράματα και να αφυπνίσουν με τον λόγο τους και την αισθητική του νέου πανεπιστημιακού χώρου τις υγιείς κοινωνικές δυνάμεις. Ως πότε το σκουπιδαριό, οι βρωμισμένοι τοίχοι και τα γεμάτα αποτσίγαρα πατώματα των ακαδημαϊκών μας χώρων θα αποτελούν τον κανόνα στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα; Ως πότε η συναλλαγή της κομματικής πλέμπας με τις πρυτανικές αρχές  θα γίνεται ανεκτή από τους νέους και μορφωμένους ανθρώπους που στέκονται σιωπηλοί στο περιθώριο;   Ως πότε η νέα γενιά θα δέχεται αδιαμαρτύρητα τον ιδεολογικό και πολιτικό της ευνουχισμό από τους ιεροκύρηκες του οπισθοδρομισμού και της συντήρησης και  θα καταδέχεται να παίζει αμέριμνη ρακέτες και να επιδεικνύει τα τατού της στους απέναντι την ίδια στιγμή που οι Παπουτσήδες επιστρέφουν και διορίζονται σε θέσεις ευθύνης; Ως πότε θα καθόμαστε αραχτοί να πίνουμε τους ιταλικούς μας καπουτσίνους και να πληρώνουμε τα μπιτσόμπαρά μας από τα εφάπαξ και τις συντάξεις των γονιών μας; Και κυρίως. Ως πότε θα εκλέγουμε α-νόητους και ά-κριτους. Ως πότε ο Καραγκιόζης από φιγούρα παιδικής παράστασης θα αποτελεί το κοινοβουλευτικό μας πρότυπο; Ξύπνα ρε μαλάκα. Η γενιά μας σε χρειάζεται!!!

Από άρθρο του  Τάσος Φούντογλου