Είμαστε οι καλύτεροι στο ντιλίβερι, προτιμήστε μας, ή όπως θα έλεγε ο κ. Σαμαράς youasked and we’ve delivered!...

«Η Ελλάδα τήρησε τις δεσμεύσεις της και τίμησε την υπογραφή της. Με άλλα λόγια: wedelivered»,δήλωσε υπευθύνως και υπερηφάνως ο πρωθυπουργός   Αντώνης Σαμαράς, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.
Άρα, είμαστε καλοί, μάλλον οι καλύτεροι ντιλιβεράδες στην ΕΕ, εμπιστευτείτε μας και προτιμήστε μας, στα πειράματα κοινωνικής αντοχής των προγραμμάτων συντεταγμένης πτώχευσης και φτωχοποίησης, είναι σαν να δήλωσε.
Αυτή είναι η αφήγηση του ντελιβερά, η οποία καμία σχέση δεν έχει με την γλώσσα αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων.
Ο κ. Σαμαράς από την γλώσσα του δεξιού λαϊκισμού που χρησιμοποιεί στο εσωτερικό, πέρασε σε αυτήν του παρόχου υπηρεσιών για...

να μιλήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πιο κάτω δεν θα μπορούσε να πέσει ένας έλληνας πρωθυπουργός.

Μέσω του μηνύματος από το σύνθημα που προδηλώνει ο λόγος του, «You Asked and We’veDelivered», δομεί ο πρωθυπουργός την αναφερόμενη ταυτότητα της χρεοκοπημένης και υπό γενική αναδιάρθρωση «επιχείρησης-Ελλάς» στην Ευρώπη, εκφράζοντας πριν από όλα μια φριχτή πολιτική κουλτούρα. Την κουλτούρα του ντελιβερά! Τώρα, με σαφήνεια το σημαίνoν «success story» αποκτά  επιτέλους ένα αρμονικό σημαινόμενο, το «delivery»!

Τούτο κινείται πάνω στους παρακάτω άξονες που συμπληρώνουν τα βασικά σημεία της ομιλίας/ θέσης του έλληνα πρωθυπουργού: 

- Η Ελλάδα δοκιμάστηκε αλλά άντεξε, [μερικοί άνθρωποι σε αυτήν δεν άντεξαν και πάρα πολλοί λένε πως δεν αντέχουν, αλλά μην τους ακούτε, είναι για να κάνουν πολιτικό νταλαβέρι με τον κομματικό τους ντελιβερά]!  

- Η Ελλάδα υπέφερε και υποφέρει αλλά τα κατάφερε [να διαλύσει την κοινωνία της, να δυναμιτίσει την αγορά της, να πλήξει την συρρικνωμένη βιομηχανία της και να υπονομεύσει σοβαρά την όποια δημοκρατία της]!

- Η Ελλάδα τήρησε τις δεσμεύσεις της και τίμησε την υπογραφή της [με τους εταίρους-δανειστές της, «ατιμάζοντας» ωστόσο την υπογραφή των ηγετών της προς τον ελληνικό λαό]! 
-  Με άλλα λόγια: «we delivered» [προς την Γερμανία, τον τραπεζικό τομέα και την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αλλά «we delivered a blow to the Greek people as well»!

- Είμαι υπερήφανος που η πατρίδα μου, μέσα από τις αφάνταστα επώδυνες θυσίες του λαού μας, σήμερα είναι και πάλι στα πόδια της, [τα οποία κινούνται ανεξάρτητα από το υπόλοιπο σώμα της. Μοναδική εμπειρία και άκρως πρωτότυπο το πείραμα]!   

- Πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα το 2013, [και αν τα καταφέρουμε να πετύχουμε με τον ίδιο τρόπο και το 2014, να είστε βέβαιοι πως πράγματι τα  Greek Statistics είναι θαυματουργά, ανασταίνουν και νεκρούς εκεί όπου θάβονται οι ζωντανοί]! 

- Προσπαθούμε τώρα να επιτύχουμε την ανάπτυξη το 2014 για να προχωρήσουμε σε διαρθρωτικές αλλαγές, [αν και στους έλληνες το λέμε ανάποδα: πρέπει να προχωρήσουμε σε διαρθρωτικές αλλαγές για να επιτύχουμε ανάπτυξη το 2014. Σημασία έχει πως είμαστε εγκλωβισμένοι στην ύφεση, η οποία αντιμετωπίζεται με την μετατροπή των ελλήνων γκαρσονιών της Ευρώπης σε ντιλιβεράδες στην ΕΕ]! 

- Το τελευταίο διάστημα, η Ελλάδα κατάφερε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική διόρθωση που έχει γίνει ποτέ και μέσα στο πιο σύντομο διάστημα: Πέτυχε, μέσα σε τέσσερα χρόνια, μείωση του ελλείμματός της κατά 13% του σημερινού της ΑΕΠ. Αλλά για να το κάνει αυτό, υπέστη μείωση του ΑΕΠ της κατά 25%, τη μεγαλύτερη μείωση ΑΕΠ που έχει υπάρξει ποτέ διεθνώς από την Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 30.[Καταλαβαίνετε τώρα την αποτελεσματικότητα του delivery;]!
- Σήμερα η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο διαρθρωτικό πρωτογενές πλεόνασμα (structural primary surplus) στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη, [γι’ αυτό ακριβώς η κοινωνία της μοιάζει σαν να βιώνει τα δεινά κάποιου μεγάλου πολέμου, ενώ η αγορά της μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο]!  

- Η ανεργία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από κάθε μία χώρα ξεχωριστά, αλλά με κοινή δράση όλων των χωρών-μελών, [εμείς, από την πλευρά μας ως έλληνες, είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε ενεργά για την αντιμετώπιση της ανεργίας στην Γερμανία και όπου αλλού απαιτηθεί]!

- Εύχομαι το ελληνικό δράμα να μην το περάσει άλλη χώρα. Δεν έχουμε ψευδαίσθηση ότι έχουμε κι άλλα να κάνουμε. Οι μεταρρυθμίσεις γίνονται όμως ευκολότερα σε συνθήκες ανάπτυξης, [γι’ αυτό και εμείς δοκιμάζουμε το δύσκολο, δηλαδή το μέχρι χθες ακατόρθωτο, να τις πραγματοποιήσουμε κατά την φάση της ύφεσης. Το χειροκρότημα σας παρακαλώ για να συνεχιστεί το πείραμα]!

- Πριν από ενάμιση χρόνο η χώρα μου ήταν στο χείλος της καταστροφής. Κάποιοι προεξοφλούσαν τη διάλυση της ευρωζώνης. Τώρα αναλαμβάνουμε την προεδρία της ΕΕ. Είμαστε το σύμβολο ότι η Ευρώπη μπορεί [να επιφέρει τα καταστροφικά αποτελέσματα του πολέμου σε κάποιες χώρες, χωρίς να πληγούν οι υπόλοιπες. Και αυτό είναι κάτι εντελώς καινούργιο στα ευρωπαϊκά πράγματα, που δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτευχθεί χωρίς το delivery Παπανδρέου και εμού προσωπικά, του Σαμαρά. Εμείς σώσαμε την Ευρώπη σας, σώστε και εσείς το καθεστώς της Ελλάδας, από τους έλληνες που δεν καταλαβαίνουν την σημασία της προσφοράς μας]!

Αν βέβαια αντί για την γλώσσα του ντελιβερά ο κ. Σαμαράς χρησιμοποιούσε την γλώσσα του Dr. Christian L. Glossner, ο οποίος μετά από πραγματικά αξιοθαύμαστη έρευνα στα γερμανικά αρχεία έγραψε το βιβλίο: «THE MAKING OF THE GERMAN POST-WAR ECONOMY», ίσως να διέσωζε το όποιο κύρος θα μπορούσε σήμερα να έχει ένας έλληνας πρωθυπουργός. Αν, δηλαδή, έδειχνε απλά πώς σήμερα στην Ελλάδα γίνεται το αντίστροφο από αυτό που έγινε στην Δυτική Γερμανία του 1945-1955, όπου αντί για τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που δοκιμάζονται σήμερα στην ρημαγμένη από την ύφεση Ελλάδα, προκρίθηκε ένα σχέδιο για την δόμηση μιας Social Market Economy, ώστε να μπουν τα θεμέλια της αστικής δημοκρατίας στην χώρα και να μην ξανακυλήσει στο ναζισμό. Στην Γερμανία εφαρμόστηκε ένα αντίθετης εμπνεύσεως σχέδιο από αυτό που εφαρμόζεται σήμερα στην Ελλάδα - υπό την αιγίδα και επιτροπεία μάλιστα της γερμανικής κυβέρνησης εδώ - ώστε η οικονομία που θα υποστηρίζει ένα κοινωνικό κράτος ευημερίας και δικαίου να γίνει ο μηχανισμός δημοκρατικοποίησης.

Εδώ, στην Ελλάδα, όμως, οι ντιλιβεράδες (μας) εφαρμόζουν ένα (αντίρροπο) σχέδιο για να αποδείξουν φαίνεται πώς η οικονομία καταστρέφει την δημοκρατία σε μια χώρα. Αυτό μάλιστα τους κάνει να νοιώθουν υπερήφανοι! Δεν μπορεί να είναι έτσι! Μάλλον νοιώθουν υπερήφανοι που αξιώθηκαν επιτέλους να γίνουν ευρωπαϊκοί ντιλιβεράδες! Είναι μάλλον ο σημαντικότερος ρόλος για έναν συμπλεγματικό επαρχιώτη του ευρωπαϊσμού. Περαστικά μας και κατευθείαν στον ψυχολόγο, εδώ η πολιτική σηκώνει τα χέρια ψηλά!   

πηγή