Η αρχή των μακελειών

Εν ψυχρώ φόνος σε δημόσια θέα και το πρώτο θύμα συνέπεια της Οικονομικής Σταθερότητας  μαχαιρωμένο στην καρδιά, σφραγίζει την απαρχή της κοινωνικής τρέλας. Δεν έφταναν οι αυτόχειρες που πήγαν τόσο άδικα, τώρα αρχίζει και μιλάει η παράνοια και σε κάθε λόγο που θα αρθρώνει θα χάνονται ζωές από φανατικά “εθνοαδελφά” χέρια.

Η Πολιτική των Μνημονίων άρχισε να ψιθυρίζει στα σαλεμένα μυαλά προκαλώντας προκλίμα εμφύλιας διαμάχης. Ο νεκρός ήρθε να μας εκπέμψει σήματα μορς: SOS Σώστε τις ψυχές μας!

Ο νεκρός ήταν ένας γιατί φοβάμαι απλά έτυχε, αν είχαν μιλήσει περισσότεροι, αν είχαν τολμήσει περισσότεροι, ίσως να πότιζαν και εκείνοι με το αίμα τους την πίσσα της ασφάλτου. Ο δρόμος της τρέλας είναι εδώ, άνοιξε.

Η φρίκη Αμερικανοποιείται αφού φροντίσαμε να αμερικανοποιήσουμε πρώτα την ζωή. Για δεκαετίες η Ευρώπη κάνει αγώνα δρόμου να μοιάσει στην Αμερική σε όλα, γιατί Κύριε;

Το πρότυπο Αμερική έχει πεθάνει όμως αλλά κανείς δεν δείχνει να το έχει καταλάβει. Το μοντέλο – πρότυπο Αμερική έχει αποτύχει οικτρά απέναντι στον Άνθρωπο. Τα αποτελέσματα της καταπιεστικής αντιλαϊκής πολιτικής στην Αμερική για δεκαετίες, το μόνο αποτέλεσμα που είχαν, ήταν να γεννήσουν πιότερη απόγνωση που τελικά έγινε τρέλα που κυβερνά. Έτσι στην Αμερική συχνά πυκνά πια, ακούμε για το ένα ή το άλλο μακελειό! Ακούμε πως βγήκε ένας από το σπίτι του και θέρισε όποιον βρήκε μπροστά του. Έτσι απλά; Όχι αν θες την γνώμη μου, το εκεί Σύστημα τον γέννησε και τον ανέθρεψε έτσι τρελά. Και αυτό που με τρομάζει μέχρι το κόκαλο, είναι ότι τώρα που μιλάμε, προσπαθούμε να γίνουμε Αμερική, ορθολογισμένοι στα οικονομικά και παραλογισμένοι στα μυαλά. Οι πολιτικές που αγνοούν τον παράγοντα άνθρωπο τελικά τον κάνουν κτήνος και φανατικό εχθρό των πάντων. Οι πολιτικές της καταπίεσης, οι πολιτικές της πρέσας των Τραπεζικών κολοσσών είναι ακριβώς αυτές οι πολιτικές που μυρίζουν αίμα.

Τυφλό μίσος με αποδέκτη την Κοινωνία.

Και έρχεται τώρα ο νεκρός μας Παύλος για να πούμε αυτή τη φορά με πολύ νόημα: “Ε ρε! Αμερική γίναμε! Σικάγο” που θα έλεγαν και οι παλιοί.

Υπερβάλω; Μπερδεύω καταστάσεις; Δεν νομίζω και τόσο. Η καταπίεση γεννά καταπίεση και απλώς εκδηλώνεται με τα εύθραυστα χαρακτηριστικά κάθε τόπου, απλά μαθηματικά.

Πέρα από τους υπόλοιπους λόγους λοιπόν που πρέπει να σταματήσει αυτή η πολιτική, ας σκεφτούμε τώρα και για την ζωή μας. Η πολιτική της καθόλου κατανεμημένης Κρίσης ήταν που γιγάντωσε τα ποσοστά της τρέλας, ή μήπως κάνω λάθος και εδώ;

Και λέω να κάνουμε κάτι γρήγορα προτού γίνουμε πράγματι Αμερική.

Εκτός αν θέλουμε και έχουμε πάρει απόφαση να υποταχθούμε στο Σύστημα. Τότε πάω πάσο. Αν θέλουμε να είμαστε οι πολίτες του σελοφάν, θα γίνουμε όμορφα όπως οι λοβοτομημένοι. Ο φόνος ορόσημο ήρθε και μας έκατσε, θα μας τον τυλίξουν για τον καναπέ ή θα τους πάρει ο διάολος; Όλους τους!

πηγή