ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΟΦΑΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΒΛΑΚΩΜΕΝΟΙ.

Οταν ο πόλεμος προωθείται σαν ανθρωπιστική πράξη, τότε ναι, έχουμε ξεφύγει εντελώς από κάθε έννοια λογικής. Φυσικά τα πτωματοφάγα έχουν άριστες δημόσιες σχέσεις, και επαγγελματίες διαμορφωτές των συνειδήσεων που χειρίζονται άριστα τον περιορισμένης αντίληψης (από ότι αποδεικνύεται) εγκέφαλο των κοπαδιών. Αλλά όσο και περιορισμένης αντίληψης να είσαι, υπάρχουν μερικά πράγματα που είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. Ο πόλεμος δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να είναι ανθρωπιστική πράξη, δικαιολογημένη. 

Εχουν καβατζώσει ολόκληρο το πλανήτη σαν να είναι χωράφι του παππού τους, κολλάνε μια ετικέτα σε κάθε τι που υποδεικνύει τη τιμή του, άνευ ανταγωνισμού. Παγκόσμιο μονοπόλιο, άνθρωποι, ζώα, χωράφια, νερό, πρώτες ύλες, τρόφιμα, φάρμακα, επιστήμη και τεχνολογία, με τους μετόχους στην ΓΗ Α.Ε. Τους διευθύνοντες συμβούλους που ορίζονται όπως ορίζουν οι ολομέλειες των πτωματοφάγων,   κι επτά δισεκατομμύρια υπαλλήλους που πηγαινοφέρνουν τη ζωή τους σύμφωνα με το καταστατικό.-

Αυτή η παρανοϊκή συμόρφωση των δισεκατομμυρίων υπαλλήλων,  που στη καλύτερη περίπτωση βγάζουν τα μάτια μεταξύ τους σε τοπικό επίπεδο,  και στη χειρότερη είναι έτοιμοι να αποδεχτούν μια παγκόσμια καταστροφή, γίνεται υπό τη καθοδήγηση ποιου? Ποιοι είναι επί τέλους,  οι παντοδύναμοι αρχιτέκτονες που κινούν τα νήματα από τις μαριονέτες με τέτοια επιτυχία? 

Και μιλάω για παντοδύναμους αρχιτέκτονες, όχι από κάποια εμμονή σε συνωμοσιολογίες, αλλά με απλή λογική. Αυτή την απλή λογική που για να την πλησιάσεις πλέον, πρέπει όντως να σκέφτεσαι με συνειρμούς παρανοικούς, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει ο λογαριασμός. Η πρωτοφανής έκταση και ταυτόχρονα η πρωτοφανής ομοιομορφία των γεγονότων, δεν εξηγούνται με τα κλασσικά ιστορικά δεδομένα.

Μιλάμε για μαζική υποβολή, για μαζική διαμόρφωση, για μαζική καταστροφή, η οποία δεν θα γίνει σε κάποιο μακρινό μέλλον αλλά γίνεται εδώ τώρα μπροστά στη μούρη μας και η πλειοψηφία των ανθρώπων, ακόμα κι εκείνοι που αποκαλούν τον ευαυτό τους έξυπνο και μορφωμένο, δεν έχουν πάρει χαμπάρι, τίποτα, τι συμβαίνει. 

Κι αποδεικνύεται αυτό, από το γεγονός πως όλοι οι εξυπνάθρωνποι συνεχίζουν να σκέφτονται και να μιλάνε ακολουθώντας τα γεγονότα με μια αντίληψη που είναι ήδη δυο τρεις αιώνες πίσω. Επιμένουν να πιάνουν συζήτηση με κάτι το οποίο δεν συζητιέται, δεν έχει λογική, δεν έχει κανένα έλεος. Για πρώτη φορά ο άνθρωπος έχει γνώση όλης της αισχρότητας που συμβαίνει στη καθημερινότητά του και την καταπίνει σαν να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου να... 

τρως τρόφιμα που σου λένε πως είναι γεμάτα χημικά, μεταλλαγμένα, σάπια και τα μασουλάς, χωρίς τύψεις και τα δίνεις και στα παιδιά, γιατί τι άλλο να κάνουμε?  Να πίνεις νερό που σου λένε πως είναι μολυσμένο και να το πίνεις ακόμα κι όταν δουλεύεις στις εγκαταστάσεις που βλέπεις τι γίνεται, φαντάσου οι υπόλοιποι... Να παίρνεις φάρμακα που έχουν δυο σελίδες παρενέργειες το καθένα για να μην μπορείς να τους κάνεις και μήνυση, και να είσαι και γιατρός και να τα δίνεις στα παιδιά σου, για το καλό τους.  Να σου λένε κατάμουτρα πως σε φτωχαίνουν γιατί πρέπει να σωθούν οι τράπεζες και να στήνεσαι στην ουρά να πληρώσεις, θυσιάζοντας ακόμα και τις υποτυπώδεις ανάγκες για να συνεισφέρεις στη διάσωσή τους!  Να σου λένε πως στήνουν ένα πόλεμο ψεύτικο γιατί έχουν συμφέρον στα πετρέλαια, να έχεις δει αυτό το παραμύθι άπειρες φορές να επαναλαμβάνεται και να τσακώνεσαι ακόμα με το διπλανό σου για το αν υπάρχει δίκιο ή όχι στη θηριωδία.  Να σου λένε πως ζεις πολύ, και δεν πεθαίνεις κιόλας,  και πρέπει να σου κοντύνουν λιγάκι τη διάρκεια και να σε βάζουν σε αμφιβολία.. λες να είναι έτσι? μήπως να καθαρίσουμε τους ηλικιωμένους τους ανάπηρους, τους αδύναμους για να έχουμε άπλα?  Να σου λένε να σφίξεις ζωνάρια και να βλέπεις τη κοιλιά τους να ξεχυλίζει και να το σφίγγεις κι άλλος νομίζοντας πως επιτελείς πατριωτικό καθήκον.... 

Κάποτε υπήρχε μια δικαιολογία για τις μάζες που ήταν στη μεγάλη τους πλειοψηφία εντελώς αμόρφωτες. Το είπε ο Θεός, ήταν θέλημα Θεού, ο βασιλιάς ή ο Πάππας είναι εκπρόσωποι του θεού στη γη, οι άρχοντες είναι κληρονομικό δικαίωμα κι η φτώχεια είναι η καντεμιά για την ώρα και το τόπο που γεννήθηκες, ο πόλεμος γίνεται γιατί από την από εκεί μεριά είναι οι “άπιστοι” κι ο κοσμάκης φοβόταν, έννοιωθε δέος από τις θεϊκές εντολές, ένοιωθε τρόμο στην ιδέα να αντιμηλίσει στο άρχοντα που δεν κύλαγε καν το ίδιο αίμα στις φλέβες. Εκεινού ήταν μπλε με πράσινους κόκκους  Ηταν ο μεσαίωνας, με τα φαντάσματά του, τις μάγισσες , τους καταραμένους, την Ιερά εξέταση, τις σταυροφορίες, τη πανούκλα του και τους αλχημιστές του, τα παλάτια του, τους σταυλάρχες και τους σφουγγοκωλάριους....

Μετά όμως από απίστευτες ανατροπές στην ανθρωπότητα, πολέμους, επαναστάσεις, κινήματα, οι άνθρωποι διάβασαν, είδαν, άνοιξαν ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, πήγαν σχολείο, καθόρισαν νέους χάρτες δικαιωμάτων και θυσιάστηκαν εκατομμύρια για να πετύχει, αμφισβητήθηκαν κληρονομικότητες, και θεϊκές εντολές, αμφισβητήθηκε ακόμα και το αλάθητο του Πάππα!! Ξανοιχτήκαμε στο διάστημα, μιλάμε μέσα από μια οθόνη, στέλνουμε φατσούλες με τα κινητά, γεννάμε παιδιά στο σωλήνα, κλωνοποιούμε προβατάκια (και άλλα πολλά...) 

Οπότε ο σημερινός άνθρωπος για πρώτη φορά δεν έχει την δικαιολογία του αμόρφωτου,  πρέπει αναγκαστικα να ανατρέξουμε σε πιο σύγχρονες μορφές σκοταδισμού.  Πρώην έξυπνος που τον ψέξασαν. Πρώην μορφωμένος που έπεσε σε άνοια. Πρώην αφυπνισμένος που τον χαπάκωσαν στα υπνωτικά. Στα εμβόλια βάζουν και λίγη μ@λακία, το φαί μας περιέχει και κουτόχορτο, η τηλεόραση εκπέμπει κύμματα μουροχαυλιάσης, Τι άλλο να υποθέσει κανείς για να βρει μια εξήγηση... 

Δεν είναι ιστορία φαντασίας είναι η πραγματικότητα. Αυτό που εμποδίζει κάποιον να δει το σύνολο του δάσους και όχι μόνο το δέντρο, είναι πολύ απλά ένα εγώ που δεν κοιμάται ποτέ, μόνιμα πεινασμένο και τυφλό, που κοιτάει λίγα τετραγωνικά γύρω από τον ιδιοκτήτη και κρίνει αυτά που έχουν σχέση μ΄εκείνον και το περιβάλλον του. Αντε ρε που πεινάει ο κόσμος, εγώ πήγα προχτές στη καφετέρεια και... άντε ρε που πιστεύετε σε αρλούμπες τίποτα δε θα γίνει εγώ έριξα μια ματιά έξω από το παράθυρο και.... άντε ρε που θα γίνει πόλεμος, εγώ συζήταγα τις προάλλες με τον... 

ΕΓΩ, ΕΓΩ, ΕΓΩ, ΕΓΩ...

 Για να πάμε μπροστά είχε πει ένας από αυτά τα πτωματοφάγα χρειαζόμαστε και δεύτερο πλάνητη κι αυτό δεν γίνεται, άρα πρέπει να γίνει μια εκαθάρριση στον υπάρχοντα. Δεν περνάει καν από το μυαλό τους πως μπορούμε όλοι να χωρέσουμε, γιατί δεν μπορεί να σκεφτει με όρους του εμείς. Είναι αδύνατον. Γιατί κι αυτοί που του έδωσαν εξουσία, δεν σκέφτονται παρά με το εγώ.

 Ο πολιτισμός είναι μια λεπτότατη επιδερμίδα παραμυθιάσματος. Και τίποτα περισσότερο. Μια αναγκαία στιγμιαία ανακωχή από τη βιαιότητα που κρύβεται μέσα μας. Αυριο ο πλανήτης μπορεί να ζήσει ένα νέο ολοκαύτωμα, ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο και θα τον ζήσει γιατί ο κάθε ανθρωπάκος έχει δημιουργήσει την αντίληψη πως εκείνος που έβαλε το παιδί του στο φούρνο γιατί είχε νεύρα, από εκείνον που θα σφάξει ότι βρει μπροστά του γιατί έχει δίκιο, είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. 

Το μεγάλο πρόβλημα του ανθρώπου και η δυστυχία του σε σχέση με τα υπόλοιπα ζώα είναι πως δεν “φυσικούς εχθρούς” παρά μόνο έναν, τον εαυτό του.

πηγή