Βαβέλ στα χρόνια της μνημονιακής χολέρας

Η Φιλική Εταιρεία ήταν μια μυστική οργάνωση που γεννήθηκε από τον διακαή πόθο για την αποτίναξη του ζυγού.
Ιδρύθηκε το 1814 και το 1816 αριθμούσε μόλις 20 άτομα!
Παρά του ότι οι περισσότερες εξεγέρσεις που οργανώθηκαν απέτυχαν παταγωδώς οι Φιλικοί δεν έχασαν το όραμα τους,  δεν πισοπάτησαν, επέμεναν ενωμένοι με πίστη και ελπίδα και τελικά επετεύξαν τους στόχους τους, να πάρουμε εμείς στα χέρια μας μια ελεύθερη Ελλάδα.

Σήμερα στην Εθνική μας επέτειος, ο σύγχρονος Σουλτάνος είναι γένους θηλυκού και εθνικότητας Γερμανικής, πρωτότυπο; Φαίνεται οι Γερμανοί, το έχουν στο DNA τους να “καβαλάνε’’ λαούς… Μέσα σε έναν αιώνα το προσπάθησαν δύο φορές σπέρνοντας στον κόσμο ολάκερο την δυστυχία και τον θάνατο. Στο Σήμερα τα όπλα τους δεν είναι αεροπλάνα και τανκς, μακάρι να ήταν… Στο Σήμερα τα όπλα τους είναι “πολιτισμένα” μα καθόλου λιγότερο βάρβαρα.
Θα γιορτάσουμε φέτος πάλι με παρελάσεις prive για τους λίγους και εκλεκτούς; Πολύ πιθανόν.
Σήμερα δεν έχουμε Φιλικές Εταιρείες, έχουμε ίσως εταιρείες μαύρων λύκων, ελιές, ποτάμια, καταιγίδες, δε ξέρω τι διάολο άλλο. Αλλού ο παππάς και άλλου τα ράσα του.
20% από ‘δω, 5% απο ‘κει και 5% παρά πέρα, καλά και κακά δύσκολο να ξεχωρίσεις πια μέσα στην τόση αναμπουμπούλα. Το 2012 είχα την κρυφή ελπίδα της ενωμένης Αριστεράς, της ενωμένης φιλικής Αριστεράς αν θέλετε. Σήμερα δε ξέρω σε τι μπορώ να ελπίζω.
Όπως και ο Διάολος έτσι φαίνεται και το Σύστημα έχει πολλά ποδάρια. Ως αποτέλεσμα αυτού χάσαμε το δάσος και κοιτάζουμε για δέντρα παραπλανημένοι και λίγο αποκαμωμένοι.
Χωρίς πραγματικούς ηγέτες, με τους πνευματικούς μας πατέρες να έχουν φύγει από τη ζωή, υποδεχόμαστε διασπασμένοι τη μία μέρα μετά από την άλλη μη ξέροντας τι ακριβώς μας ξημερώνει. Αυτές οι γκρίζες μέρες δε ξέρω πως θα καταλήξουν.
Αναρωτιέμαι μήπως όλο τούτο είναι μη αναστρέψιμο εδώ που έχουμε φτάσει. Η σαπίλα υφίσταται ακόμα παντού και δε φεύγει με παχιά λόγια δεξιά και αριστερά.
Μιλάμε ακόμα Ελληνικά αλλά φαίνεται κανένας να μη θέλει ή να μη μπορεί να καταλάβει κανέναν. Ένας σύγχρονος πύργος της Βαβέλ η Ελλάδα όπου κυβερνά η ασυνεννοησία. Πέρα από αυτά ζούμε στη χώρα των greek-english και αυτό για ‘μενα λέει πάρα πολλά, περισσότερα από όσα θέλουμε να παραδεχτούμε.  Δεν αγαπάμε τελικά ούτε τ΄άντερα μας. Ένας λαός που θέλει να ξεχάσει την ίδια του τη γλώσσα δε ξέρω αν έχει δικαίωμα στο όνειρο.
Εθνική σήψη από τα σπάργανα ακόμα… Που θα φτάσει;

πηγή