Γιατί δεν χρειάζεται να διενεργούνται δημοσκοπήσεις

Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα απρχαιωμένο στοιχείο ενός κουτοπόνηρου ολιγαρχικού καθεστώτος. 

Εκτός από το πολλαχώς βεβαιωμένο και πολλάκις βιωμένο γεγονός της χρήσης των δημοσκοπήσεων για πολιτικά παιχνίδια ή και για εξειδικευμένες προβοκάτσιες σε κρίσιμες περιόδους [όπως σήμερα], οι δημοσκοπήσεις [και αυτό είναι το κυριότερο] ακινητοποιούν, ή μάλλον καλύτερα... βαλτώνουν την εξέλιξη της πολιτικής διαδικασίας και κάτ'επέκτασιν, της κοινότητας.
Σε ένα πολιτειακό περιβάλλον όπου οι πολίτες ασκούν διακυβέρνηση,
αυτοκυβερνώνται δηλαδή, οι δημοσκοπήσεις είναι περιττές, συνιστούν ένα εμπόδιο, ένα βαρίδι.
Όταν μια ομάδα ανθρώπων θέλει να προτείνει κάτι πρός την κοινότητα και λαμβάνει υπόψιν της τις δημοσκοπήσεις, αυτοσυντηρητικοποιείται έκ των προτέρων. Παύει να σκέφτεται καινοτόμα και φιλόδοξα, χάνει την ορμή που χρειάζεται και πρέπει να έχει μια καινούρια ιδέα, αυτοακυρώνει την ζείδωρη έμπνευση και παγιδεύεται σε μίζερη λογική.
Σε ένα πολιτειακό περιβάλλον με δημοψηφίσματα, τόσο τοπικά όσο και πανεθνικά, οι προτάσεις συζητώνται, αναλύονται, εμπλουτίζονται και όλη αυτή η ολοζωντανη και αμφίρροπη διαλεκτική διαδικασία προσθαφαιρέσεων, τροφοδοτεί κυκλικά την αυτοπραγμάτωση μιας ουσιαστικής δημοκρατίας. 

Οι δημοσκοπήσεις είναι περιττές για όσους έχουν την πρόθεση να καινοτομήσουν. Είναι περιττές για όσους έχουν την πρόθεση να κινητοποιηθούν, να δημιουργήσουν, να συζητήσουν, να πείσουν.
Και είναι πάρα πολύ χρήσιμες στους κουτοπονηρίσκους που έλκονται από την συνειδησιακή χωματερή του εξουσιασμού.

Υ.Γ.Πέρα από την κατάργηση των δημοσκοπήσεων, προτείνω συμπληρωματικά και την κατάργηση του θεσμού του προέδρου της Δημοκρατίας. Όχι μόνο για να σταματήσουμε την γελοία και προγονόπληχτη αναζήτηση σεβάσμιων γερόντων με μεγάλα φρύδια, αλλά γιατί σε μια ουσιαστική δημοκρατία πρόεδρος και εγγυητής της είναι η κοινότητα, η πολιτεία, δηλαδή εμείς.

πηγή